Dolomity przyczepką namiotową (relacja)

[Zulos]

Nieprzyzwoicie pięknie… No i właśnie ten brak ludzi i ta samotność na tych szlakach - coś, co zwielokrotnia piękno tych krajobrazów do niebotycznych rozmiarów…?

[Magda Pawłowicz]

19 minut temu, Zulos napisał(a):

Nieprzyzwoicie pięknie… No i właśnie ten brak ludzi i ta samotność na tych szlakach - coś, co zwielokrotnia piękno tych krajobrazów do niebotycznych rozmiarów…?

Możliwość spokojnej kontemplacji tego piękna jest bezcenna. 

Jeszcze chwila i jesteśmy na szczycie  

Teraz to dopiero widoki powalają   Jestem wzruszona, trochę trzęsą mi się nogi i z tego wszystkiego wpisuję się do książki z datą .... z przyszłości  Zamiast 29 czerwca wpisuję 29 Lipca i jeszcze się dziwię, że przez miesiąc nikt tam nie chodził  

[Magda Pawłowicz]

Kochani - jesteśmy na szczycie Col Bechei (2794 m.n.p.m.) Sami  Czyli teraz Wy - i ja  Dopiero z tej wysokości widać, że tam wszędzie są góry. Jesteśmy w Dolomitach i widoki stąd są na wszystkie strony . 

[lbuster]

Cudownie 

[pjetko]

[Magda Pawłowicz]

Na szczycie nie zabawiam długo. Pogoda bywa popołudniu kapryśna i może szybko się zmienić. Siedząc pod tyk krzyżem uświadamiam sobie, że widzę w oddali drogę, którą tu przyszłam i którą będę wracać  Czas na mnie. 

 

 

Następny krótki postój mam już z widokiem na jeziorko Limo. 

Po zejściu do jeziora na chwilę skręcam w prawo. Tam powinny być nie tak daleko dwa schroniska Fanes i Lavarella. Po dojściu do passo Limo widzę, że jednak oba schroniska są niżej i wcale nie tak blisko. 

Wracam więc i ponownie przechodząc obok Lago Limo idę do przełęczy Col de Locia. Dziwne, ale wcale nie ma ludzi. Wszystkie widoki moje  

Wstępuję do  Gran Fanes - tu też nie ma nikogo poza właścicielami. Pytam o coś do jedzenia, mówią, że o tej porze mogą mi zaproponować kawałek ciasta jabłkowego . Super  Proszę jeszcze o kawę i w takich okolicznościach wszystko smakuje niesamowicie

 

 

 

 

 

 

Edytowane 5 Sierpnia 2023 przez Magda Pawłowicz (wyświetl historię edycji)

[Magda Pawłowicz]

Jeszcze spojrzenie za siebie . Tam na górze byliśmy nie tak dawno  Po przybliżeniu nawet widać krzyż na szczycie  

 

Po dotarciu do przełęczy pozostaje tylko zejście w dół. Zadzwoniłam do Artura gdy już złapałam zasięg, więc wyjdzie mi na spotkanie. 

 

Gdy schodzę niżej, nawet słońce jeszcze wyszło i zrobiło się bardzo przyjemnie. Bardzo się cieszę, że wracam jeszcze za dnia. 

Jest i Artur  On zadowolony, że nie musiał ze mną tam leźć, ja- że mogłam to wszystko zobaczyć  

Z parkingu do campingu jest naprawdę niedaleko, ale fajnie już być zaopiekowaną  Ależ to był dzień !  

Jeszcze mapa dzisiejszej wędrówki Trekking na Col Bechei

[Zulos]

2 godziny temu, Magda Pawłowicz napisał(a):

 

 

A jednak był tłok - nie byłaś sama na szlaku...

2 godziny temu, Magda Pawłowicz napisał(a):

Jest i Artur  On zadowolony, że nie musiał ze mną tam leźć, ja- że mogłam to wszystko zobaczyć  

Wszakże jest oczywistym, że zadowolona żona przynosi zadowolenie mężowi... A rolą męża jest zadowalać żonę - nawet jeśli polegać by to miało na pozostawieniu jej w spokoju na cały dzień... A może nawet zwłaszcza...

2 godziny temu, Magda Pawłowicz napisał(a):

Ależ to był dzień !  

Oj był, był - aż mnie nogi bolą od tego oglądania...

[lbuster]

17 godzin temu, Magda Pawłowicz napisał(a):

Dziwne, ale wcale nie ma ludzi.

Gdzieś słyszałem, nie wiem, ile w tym prawdy, ale podobno Polacy przodują w masowym (turystycznym) zdobywaniu szlaków i gór. Inne narody nie pałają miłością do wspinaczek.

[Magda Pawłowicz]

Spotykam na szlakach Włochów, Austriaków , Czechów, Słowaków. Obserwuję kilku vlogerów z Włoch i są dla mnie inspiracją.  Kultura aktywnego wypoczynku jest u nich  wysokim poziomie. Mają dobry sprzęt, są przygotowani kondycyjnie i merytorycznie ale mają wokół siebie aurę radości, entuzjazmu , po prostu dobrej, sportowej zabawy na świeżym powietrzu.  To mi bardzo odpowiada. My jako naród -mam wrażenie jesteśmy bardzo rywalizacyjni i jakaś część z nas ma to jakoś wpisane głęboko w siebie.   Oczywiście, że nie wszyscy i bardzo dobrze. Kolejki w górach są ułatwieniem wędrówki i korzystają z nich nawet wytrawni wspinacze . U nas niektórzy potrafią wyśmiewać tych, którzy wjeżdżają na Kasprowy Wierch, albo po wycieczce w Tatrach zjeżdżają. Tylko u nas się z czymś takim spotkałam. Góry są dla wszystkich. Dla sportowców i zdobywców ale i  dla tych którzy po roku pracy siedzącej chcą coś zobaczyć. I chwała im za to  Cieszę się, że sporo ludzi chodzi po górach , sama zaszczepiam moich znajomych miłością do gór i natury. Mimo, że podkreślam puste szlaki z tej strony Dolomitów, nie mam problemu z tłumem ludzi na swoje drodze o ile ludzie Ci nie przepychają się na szlakach, złośliwie nie komentują innych itp. 

[Magda Pawłowicz]

Po powrocie na camping jeszcze pogoda się trzymała, ale nadciągające nad góry chmury nie wróżyły dobrze. 

Prognozy na następny dzień były już inne. Padało już w nocy i miało padać w ciągu dnia, ale z przerwami. Szukałam więc krótkiej trasy w pobliżu campingu. Znalazłam ! Ponieważ na przełęczach trwają przygotowania do corocznej dużej imprezy kolarskiej Maratona Dles Dolomites, nie chcać się przepychać między kolarzami i samochodami, nasz samochód zostawiamy na campingu a sami ruszamy na passo Valaparola czyli na przełęcz , która jest najbliżej nas autobusem.

Przystanek jest obok campingu. Koszt dla 2 osób 8 euro, czyli tyle co parking za auto. Ruszamy zatem na Passo Valparola. 

Wysiadamy obok schroniska i musimy zejść nieco na dół do początku naszego szlaku. 

Edytowane 6 Sierpnia 2023 przez Magda Pawłowicz (wyświetl historię edycji)

[Magda Pawłowicz]

Nasza dzisiejsza trasa to Passo Valparola- Forcella Salares - Rifugio Scottoni - Capanna Alpina - Camping Sass Dlacia. Początek szlaku to droga szutrowa dość szeroka, potem zamienia się w wąską ścieżkę i dochodzi do przełęczy Salares. 

Po wejściu na przełęcz otwierają się inne widoki . Przed nami trzystysięcznik  Conturines.

Po wejściu na pobliskie  ( 5 minut ) Ce de Salares 2283 m. n. p. m. mamy jeszcze lepsze widoki dookoła. 

Na zdjęciu poniżej nawet widać w oddali szlak do Fanes, którym wczoraj wracałam z Col Bechei  To ten po prawej na zielonym wypłaszczeniu. 

Schodzimy do naszego dzisiejszego szlaku . Krótki fragment skalny z ubezpieczeniem. 

A potem.... wstępujemy do Ogrodu botanicznego w Dolomitach  O tej porze (mamy 30 czerwca w naszej wyprawie) wszystko kwitnie i jak pachnie....

W schronisku Scottoni czas na odpoczynek  

i małe co nieco  

[Zulos]

2 godziny temu, Magda Pawłowicz napisał(a):

i małe co nieco  

Jakoś nie da się ukryć, że to małe co-nieco znacząco rozjaśniło oblicze Artura...

[Magda Pawłowicz]

34 minuty temu, Zulos napisał(a):

Jakoś nie da się ukryć, że to małe co-nieco znacząco rozjaśniło oblicze Artura...

Prawda?  Moje również, nie ukrywam

 

[Magda Pawłowicz]

Wracając do trasy z 30 czerwca, deszcz dopadł nas zaraz po wyruszeniu ze schroniska Scottoni. Trzeba było uważać, bo było ślisko, ale nie trwał długo. Zanim doszliśmy do  Capanna Alpiny już nie padało, choć w butach chlupotało   Przechodzimy obok znanej nam już restauracji leżącej przy szlaku i idziemy do Campingu Sass Dlacia. Drogowskaz kieruje na Sciare a to jest tuż przy campingu. To już niedaleko. Po drodze mijamy kapliczkę i nieco odbijamy na jakąś historyczną drogę , Najpierw myśleliśmy, że to droga krzyżowa, ale  to jakaś droga medytacyjna   Tak sobie zinterpretowaliśmy  napis, że jakiś król przejeżdżał tędy w 1025 roku ( na wielbłądzie?) tak sobie kombinowaliśmy czytając te tabliczki  Może ktoś pomoże w odcyfrowaniu? Na camping wchodzimy przez ogrodzenie od tyłu, bo już nie chce nam się iść dookoła. Znajdujemy inny typ przyczepki  namiotowej na campingu, ale niestety nie ma właścicieli a chętnie porozmawialibyśmy z nimi  Idziemy do swojej, oglądając camping trochę z innej strony. No i wreszcie u siebie  

Pomysł z zostawieniem samochodu był ok, trasa rzeczywiście niedługa ale ciekawa. Można by ją wydłużyć przez podejście od schroniska Scottoni do małego jeziorka na górze. i powrót tą sama drogą. Ładne miejsce, byłam tam rok temu schodząc z przełęczy od drugiej strony. Dziś uciekaliśmy troche przed deszczem i prawie się udało  Niestety niedługo po naszym powrocie się zaczęło i lało potem cały wieczór, noc i ranek. 

 

 

Jeszcze nasza dzisiejsza  Trasa piesza z Valparolla Pass do campingu Sass Dlacia

 

 

Edytowane 7 Sierpnia 2023 przez Magda Pawłowicz (wyświetl historię edycji)