Tour Mount Blanc - odcinek włoski

[Magda Pawłowicz]

Tour du Mont Blanc (TMB) to trekking wokół masywu Mont Blanc. Trasa wiedzie przez 3 kraje – Włochy, Francję i Szwajcarię, liczy około 170 km. Moja przygoda z TMB odbyła się w 2023 roku. Kocham góry i to właśnie wędrując wśród pięknej przyrody mam się najlepiej. Uwielbiam wyjazdy karawaningowe z mężem, ale on nie podziela mojej pasji do gór w tym sensie,  że nie ma ochoty na codzienne trekkingi, więc na TMB wybrałam się sama. No może nie zupełnie    Ale po kolei.

Wszystko zaczęło się jakiś czas temu, gdy kupiłam przewodnik i studiowałam mapy. Dotarło do mnie, że logistycznie to będzie wyzwanie, bowiem często trasa zaczyna się w jednym kraju a kończy w innym, po drodze przełęcze i sporo kilometrów.  Będąc już po 50 tce  nie brałam pod uwagę opcji by chodzić z plecakiem i namiotem, więc  taka forma TMB padła.  Natomiast znalazłam propozycję trekkingu zorganizowanego przez biuro. Pomyślałam, że to super okazja by  przejść  te piękne trasy i przy okazji poobserwować okolice pod względem karawaningowym  by móc przyjechać tu kiedy indziej z Arturem do takich najciekawszych, wybranych miejsc.  Tak sobie myślę, że innym też te informacje mogą się przydać. Tak więc temu ma służyć ta relacja.  Pokażę Wam ciekawe miejsca, piękne trasy w górach. Jeśli byliście na campingach w okolicach jakie będę opisywać dajcie znać, to będzie super uzupełnienie   Przygoda zaczyna się w Dolinie Aosty w maleńkim miasteczku Arvier. Tam przyjeżdżamy na na pierwsze  noclegi. To będzie baza wypadowa na pierwsze trasy. Do Aosty jest stąd ok 26 km, nieco mniej bo ok 23 km od Arvier leży Courmayeur. My podczas tego wyjazdu śpimy w pensjonacie, ale spacerując po Arvier zauważyłam drogowskaz na camping. Ktoś go odwiedził? 

Idziemy w ramach popołudniowego spaceru zobaczyć ruiny średniowiecznego zamku Château de la Mothe.

To w tej okolicy rozgrywany jest Tour du Rutor. Zaznaczoną na zdjęciu trasę pokonuje się biegiem z nartami na plecach a potem zjeżdżając.

Zobaczcie sami - to robi wrażenie  Tour du Rutor zawody

[Misio]

Zajmuję miejsce w 1 rzędzie... i zatapiam się w relację

[Gość]

53 minuty temu, Misio napisał(a):

Zajmuję miejsce w 1 rzędzie... i zatapiam się w relację

Nie będziesz sam siedział, przysiądę się jeśli pozwolisz

[Misio]

oczywiście

Czekam na szersze grono   i liczę na niezłą "imprezkę'

[Łza Włóczynutka]

Super, chętnie poczytam. Szkoda, ze pierwsze rzędy juz zajete!. Spotykałem TMB mnóstwo razy na moich trasach MTB ? a nawet jak pierwszy raz go spotkałem w Szwajcarii i jeszcze nie wiedziałem co to za jeden, to myślałem że to jakiś szlak MTB tylko szyk wyrazów zamieniony ??

[adje]

Jestem ?

Ale oglądając zdjęcia to przygoda chyba się nie odbyła w 2023 ??

[Misio]

40 minut temu, Łza Włóczynutka napisał(a):

Szkoda, ze pierwsze rzędy juz zajete!.

Sugerujesz że my z @peja76 tacy grubi, że wszystkie i to pierwsze rzędy zajęliśmy?

[ed]

Żeby nie był kłopotu z miejscem w I rzędzie    ja dosiadam się z własnym fotelem i czekam na dalszy ciąg relacji.

[Magda Pawłowicz]

3 godziny temu, adje napisał(a):

Jestem ?

Ale oglądając zdjęcia to przygoda chyba się nie odbyła w 2023 ??

cześć Adasiu  Tak pisałam? to dzięki za czujność  Wyprawa rozpoczęła się pod koniec lipca 2022

Nic tak nie zachęca autora relacji do pisania jak świadomość, że ktoś chce czytać i oglądać  Na camping w Arvier nie dotarłam, ale słyszałam odgłosy z basenu znajdującego się przy campingu. Od strony ulicy którą szłam bramka była zamknięta, dopiero teraz sprawdzając w mapach google zobaczyłam, że byłam tak blisko  Wjazd jest od drugiej strony. Sam camping ma świetne położenie jako baza wypadowa do Aosty, Francji i Szwajcarii. strona campingu Arvier

[Magda Pawłowicz]

Pierwsza trasa trekkingowa rozpoczyna się we włoskiej miejscowości Courmayeur. Dojeżdżamy tam w krótkim czasie autokarem, który zostawia nas przy dworcu autobusowym,. Dalej jedziemy autobusem lokalnym, którym zestresowany kierowca wiezie nas  przez szereg przystanków w Courmayeur w górę doliny Val Ferret. Kierowca jak zobaczył całą naszą grupę najpierw nic nie powiedział i patrzył jak wchodzimy do autobusu. Potem zanim ruszył stwierdził, że wszyscy musza mieć maseczki .  Zdenerwował się. Po drodze nie dobierał już pasażerów z przystanków i  niektórzy byli źli . Wcale się nie dziwię, ktoś zaplanował sobie wyjście w góry, dojazd , czekalł na przystanku, a autobus po prostu przejechał...  cała ta nerwowość to chyba udzieliła się autobusowi, bo w górze doliny nagle coś zazgrzytało i nagle silnik zgasł, a kierowca nie mógł go uruchomić. Wyszliśmy więc z autobusu.  już myślałam, że będziemy dalej iść pieszo, ale po chwili, gdy już byliśmy na trasie autobus ruszył, kierowca nas zebrał i pojechaliśmy dalej aż do końcowego przystanku , który na mapie odnalazłam jako punkt Arp Nouvaz.  

Dolina jest piękna już dużo wcześniej. Mnóstwo zieleni górski potok i otoczenie górskie robią wrażenie. Jadąc autobusem widziałam po drodze dwa campingi oba już za Courmayeur i w drodze do Val Ferret.   Pierwszy to camping Camping Grandes Jorasses, następny to camping Tronchey.   Na mapie poniżej zaznaczyłam camping Arvier, Courmayeur i trasę do ostatniego przystanku gdzie wysadził nas autobus, ale po drodze jest jeszcze parking dość spory i obok wypożyczalnia rowerów, ale i całe centrum sportowe, dodatkowo płatne z placami zabaw dla dzieci, różnymi atrakcjami.  Trasa z Arvier do wyjścia na szlak TMB ku przełęczy col Ferret

5 godzin temu, Łza Włóczynutka napisał(a):

Super, chętnie poczytam. Szkoda, ze pierwsze rzędy juz zajete!. Spotykałem TMB mnóstwo razy na moich trasach MTB ? a nawet jak pierwszy raz go spotkałem w Szwajcarii i jeszcze nie wiedziałem co to za jeden, to myślałem że to jakiś szlak MTB tylko szyk wyrazów zamieniony ??

Cześć  nie ukrywam, że liczę na Twoje uzupełnienie mojej relacji, bo wiem, że czasem byłeś zaledwie kilka km od miejsca gdzie ja dotarłam  Zobaczymy .

Edytowane 18 Lutego 2023 przez Magda Pawłowicz (wyświetl historię edycji)

[Magda Pawłowicz]

Ruszamy na pierwszą trasę w kierunku przełęczy Col du Grand Ferret.

.  

 

po chwili jesteśmy nieco wyżej i widzę, że dołem doliny jest tez trasa biegnąca dalej płasko . Widać podążających nią ludzi . Dokąd idą? Tam przebiegają szlaki 22 i 23 widoczne na tablicy na zdjęciu powyżej, Czasem żałuję, że nie mogę wzbić się na chwilę jak dron by zobaczyć co jest tam dalej i powyżej miejsca gdzie idę  Zawsze podczas wędrówki mam tak, że zastanawiam się co jest tam dalej?  gdy inni siadają na odpoczynek zazwyczaj zaglądam choć za następny zakręt  

OK. ruszamy do przełęczy Col du Gran Ferret, która zarazem jest granicą ze Szwajcarią. Już na początku podejścia zawieram nowe znajomości na szlaku. Fajnie jest wędrować z innymi, którzy podzielają miłość do  gór, cieszą się pięknem trasy i nie marudzą cały czas po drodze  

Po drodze zaglądamy do przyjemnego schroniska Elena i zatrzymuję się na kawie. 

[Magda Pawłowicz]

Wyżej widoki jeszcze lepsze a i przyrodniczo super. 

Teraz patrząc z góry widać, że do schroniska dobiegać może droga jezdna i to właśnie ona wiodła tam na dole gdzie podążali niektórzy piechurzy. To tylko dywagacje bo mogli oczywiście iść  skręcić i w góry na ubezpieczone drogi  Natomiast z miejsca gdzie jestem widać w dole za nami dolinę z której przyszliśmy i w oddali na końcu wylot innej doliny która nazywa się Val Veny . Nią będziemy kończyć nasz tour. 

Niedługo potem jesteśmy na przełęczy. 

Całą  trasę opisałam na blogu. TMB trasa 1

[Magda Pawłowicz]

Ten pierwszy włoski odcinek tu się kończy.... gdybym zostawiła auto na parkingu poniżej, teraz trzeba by wrócić.co wcale nie byłoby trudne i przykre. Trasa ładna, nietrudna, można wracać do schroniska Elena i potem tą drugą trasą np, drogą jezdną... lub tą samą i powrót albo do Arvier, jeśli tam byłaby baza wypadowa, albo blisko na camping w Courmayeur .... 

My schodzimy już na stronę szwajcarską. I tu chyba wypadało by się przenieść do Szwajcarii w relacji, a potem wrócić tu gdy wrócimy do Włoch? co myślicie?  Potem będzie jeszcze wątek francuski .

[Łza Włóczynutka]

2 godziny temu, Magda Pawłowicz napisał(a):

 

mam prawie z tego samego miejsca  

6 minut temu, Magda Pawłowicz napisał(a):

a potem wrócić tu gdy wrócimy do Włoch? co myślicie? 

Ja bym opisał wszystko w jednym wątku

2 godziny temu, Magda Pawłowicz napisał(a):

widać, że do schroniska dobiegać może droga jezdna i to właśnie ona wiodła tam na dole gdzie podążali niektórzy piechurzy. To tylko dywagacje

Tak, do tego schroniska można iść szutrówką albo szlakiem. Szlakiem możei trudniej, ale widoki fajniejsze i ścieżka też fajniejsza

[bozka]

Czytam i oglądam z zainteresowaniem. Aosta i okolica to są moje ulubione tereny narciarskie.

Czy możesz podawać różnicę wysokości poziomów jaką przechodzicie w ciągu dnia ?

Które biuro organizowało ten wyjazd?