[Relacja] Pół na pół – Istria w pocie czoła!

[gusia-s]

cd. Dzień 8 – 18.07.2015 sobota – Pożegnanie z Afryką   

 

Ujechaliśmy zaledwie kilka km przejeżdżając nad autostradą, kiedy to przed nami wyrosło kolejne miasteczko Sveti Lovreč

Parkujemy na dużym, bezpłatnym i praktycznie pustym parkingu tuż przy drodze głównej. Nie wiem w sumie czy byśmy się tu zatrzymali gdyby nie fakt, że po prostu skończyły się nam płyny a upał jest okropny  . Wszystko co kupiliśmy wyjeżdżając z Premantury już zostało po drodze wydojone a nie było tego wcale mało   Maszerujemy do sklepu, który widzieliśmy z drogi .. jest tylko jeden problem   nie mamy kasy ... nic, zero   wszystko wydaliśmy na suweniry przy Limskim Kanale, jak karty nie zadziałają tak jak to miało miejsce na stacji paliw w Puli jeszcze kilka godzin temu to klops ... jesteśmy ugotowani. Za chwilę będzie okazja się przekonać.

 

Po drodze mijamy pomnik poświęcony ofiarom wojny z lat 1941-45.

 

W koło jak zwykle pusto ... na szczęście sklep jest czynny i w dodatku klimatyzowany  . Nieśmiało ładujemy do koszyka zapas wody Jana - przy kasie chwila prawdy, z duszą na ramieniu wprowadzam pin i czekam ... uffff wszystko gra, transakcja poszła bez problemu  .

Odrazu pod sklepem owalamy po litrze     Jana oczywiście 

Napojeni idziemy w miasto, stare miasto otoczone częściowo ruinami murów      .

 

Wita nas kościół św. Marcina

 

Do jego południowej ściany przy wybrukowanym placu przylega Logga miejska wsparta na kolumnach a przed nią coś co mi się skojarzyło z pręgierzem miejskim?

 

W podcieniach na ścianach zbiór rzymskich kamiennych inskrypcji.

 

Dalej widoczna wieża zegarowa pełniąca też rolę dzwonnicy.

 

Zaglądamy w zakamarki

 

Fragment kwadratowej wieży ze schodami do nieba zaczynającymi się gdzieś w połowie jej wysokości  oraz fragment wieży trójkątnej.

 

Nie znajdujemy już nic ciekawego zatem kierujemy się na parking, mijając po drodze uprawne poletka czerwonej jak na dzikim zachodzie ziemi, na której rosną oliwki i winogrona. 

 

Obejście miasteczka zajęło nam pół godziny.

Teraz już ruszamy do celu głównego ... przed nami Poreč

 

cdn ...   

[Kajetan]

Strasznie długo się żegnacie z ta Afryką.....           

 

Ale wcale sie nie dziwię.   tak jest PIĘKNIE   

[gusia-s]

Strasznie długo się żegnacie z ta Afryką.....           

 

Ale wcale sie nie dziwię.   tak jest PIĘKNIE   

No długo ale cały czas jedziemy w stronę domu więc kilometrów ubywa  narazie osiągnęliśmy zawrotną prędkość 15 km/h  od wyjazdu z kempingu pokonaliśmy JUŻ prawie 60 km  

Moglibyśmy wprawdzie jeszcze ten dzień do wieczora przeplażować i dopiero ruszyć w drogę powrotną ale wtedy nie byłoby już czasu na żadne zwiedzanie po drodze.

W kraju po naszym powrocie zapowiada się, że wcale pot z czoła nie ustąpi więc jeszcze się skorzysta ze słońca i jakiejś wody

 

[gusia-s]

cd. Dzień 8 – 18.07.2015 sobota – Pożegnanie z Afryką    

 

Wreszcie udaje się dojechać do miasta Poreč vel Parenzo , rozglądamy się za miejscem dogodnym do zaparkowania naszego zestawu co okazuje się niełatwym wyzwaniem. W wiele ulic nie możemy wjechać z uwagi na zakaz wjazdu dla zestawów i kamperów. Kręcimy na rondach i nadal próbujemy, owszem, mijamy jeden parking, drugi ... ale znów znaki zakazu ... powoli tracimy nadzieję

Wreszcie jednak udaje się znaleźć dogodne miejsce - parking pod jakimś kompleksem sportowym ...

 

Okazuje się jednak, że jest płatny  a my przecież bez grosza przy duszy ... znaczy bez kuny a bankomat nie wiadomo gdzie  

Przetrzepujemy wszystkie zakamarki i kieszonki no i udaje się jednak wysupłać 10 kun!!! Wystarczy na 2 h godziny parkowania, zatem po uzyskaniu bileciku ruszamy w miasto.

 

Głównie zależy nam na dotarciu do Bazyliki Eufrazjana ale wcześniej trzeba znaleźć bankomat. 

Z parkingu do starówki dochodzimy w kilka minut. Na głównym rynku miła pani kioskarka tłumaczy nam gdzie znajdziemy bankomat Zagrebacka Banka - mamy w nim wypłaty bezprowizyjne dlatego takiego poszukujemy. Zgodnie ze wskazówkami odnajdujemy bankomat i wypłacamy bez problemu upragnione kuny  - kurs 0,5665 - to nieco drożej niż przy płatności kartą w dniu dzisiejszym w Sv. Lovrec gdzie kurs był 0,5431, no ale najważniejsze, że mamy gotówkę.

 

Idąc w ciemno docieramy do nabrzeża, nie można powiedzieć że jest tu tłoczno W tle widoczna baszta, pozostałość po fortyfikacjach miejskich.

 

Ponieważ nie mamy zbyt wiele czasu, postanawiamy bez zbędnych ceregieli przejść do celu nr 1 - czyli do Bazyliki Eufrazjana często zwanej też Eufrazjusza i po chwili stajemy przed bramą wczesnochrześcijańskiego kompleksu, na który składa się kilka obiektów 

 

Jest to najcenniejszy zabytek miasta Poreč, jeden z najświetniejszych przykładów wczesnej architektury bizantyjskiej w regionie Morza Śródziemnego.  Z uwagi na swoją wartość historyczną został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Bazylika mocno ucierpiała w 1440 r. podczas trzęsienia ziemi, wymagała więc odbudowy.

 

Tuż za bramą zakupujemy bilety - koszt. 40 kun/os. dorosła, maluchy za free a dzieci i młodzież szkolna 50%

 

Wchodzimy do atrium otoczonego krużgankami wspartymi na kolumnach zdobionych bizantyjskimi kapitelami.

 

Na lewo znajduje się ośmiokątne baptysterium - budynek przeznaczony do obrządku chrztu - zupełnie nie wiem dlaczego ale z tego miejsca mam tylko fotkę sklepienia.

 

W zewnętrznej ścianie baptysterium umieszczono kamienne inskrypcje pochodzące z grobowca św. Maura - pierwszego biskupa Poreča - męczennika chrześcijańskiego, który zginął w IV wieku. 

 

Z baptysterium schodami wdrapujemy się na XVI dzwonnicę, skąd roztacza się widok na bazylikę, miasto i Jadran

 

Potężne starożytne dzwony nieco ufajdane ptasimi odchodami :/

 

Z dzwonnicy przechodzimy do Pałacu Biskupów z VI w. 

 

Górna kondygnacja pałacu, jest młodsza od reszty, w tle widoczne zadaszenie baptysterium i fragment dzwonnicy.

 

Pałacowe wnętrza.

 

W pałacowym muzeum zgromadzono fragmenty podłogowych mozaik z tzw. oratorium Maura. 

 

Pozostałości po VI wiecznym pałacu i świetnie zachowane mozaiki podłogowe z III i IV w.

 

Z pałacu biskupów przechodzimy wreszcie do bazyliki, wzniesionej w połowie VI wieku na ruinach wcześniejszej bazyliki św. Maura.

Bazylika składa się z trzech naw oddzielonych od siebie dwoma szeregami arkad. Kolumny zostały importowane z Bizancjum.

 

Zdobione złotem i półszlachetnymi kamieniami prezbiterium robi wrażenie. Mozaiki ścienne wykonali artyści z Konstantynopola.

 

Tu kończymy zwiedzanie i kierujemy się do do wyjścia. Nie żal ani jednej kuny wydanej na bilety

 

Napotykamy jeszcze fragmenty starych budowli.

 

Puste stoliki oczekują na gości.

 

Spacerujemy jeszcze chwilę nabrzeżem.

 

Szkoda, że nie możemy dłużej pochodzić jeszcze po uliczkach Poreca Nie zostało nam już wiele czasu, gdyż kończy się nam parking więc powoli wracamy do auta. Po drodze przy nabrzeżu kupujemy jeszcze pamiątki a potem wstępujemy do Konzuma zaopatrzyć się w napoje na drogę. Tu też kupujemy na wagę świeżo uprażone lingnje (91,90 kun/kg), które chrupiemy ze smakiem w drodze na parking - były superowe  .

 

W kierunku granicy jedziemy lokalną drogą wzdłuż wybrzeża. Ostatnie spojrzenie na Jadran w okolicy Novigradu

 

Kawałek dalej, w Umag odbijamy w prawo do granicy. Tym razem przekraczamy ją bardzo sprawnie, nikt nawet nie chce spojrzeć w nasze dokumenty, chwila moment i ok. 19-ej już jesteśmy po słoweńskiej stronie. To już koniec tegorocznej przygody z Chorwacją    

 

Na drodze przed nami luz, czego nie można powiedzieć o jeździe w przeciwną stronę, mimo późnej pory korek do granicy ciągnie się kilometrami niemal od Kopru. Od domu dzieli nas jakieś 1300 km.

No to prujemy

 

Dzień spędziliśmy dość aktywnie, do tego w upale, zamierzamy więc zatrzymać się około północy na nocleg i dopiero świtem ruszyć w dalszą drogę. Na miejsce noclegu wybraliśmy parking Trepanje. Znajduje się na nim stacja paliw, bar, toalety ... no i jest to parking przyjazny karawaningowcom. Można tu podpiąć się do prądu i zrzucić nieczystości.

 

Zmęczeni padamy jak dzieci 

Jako, że to nie koniec relacji to ...

 

cdn ... 

[gusia-s]

Dzień 9 – 19.07.2015 - w pocie czoła wracamy do domu   

 

Wstajemy skoro świt, chyba coś po 4 rano  - nie pamiętam dokładnie.  Pora wybrana celowo gdy jeszcze jest w miarę chłodno - Bunia nie ma klimy i podróż w upale daje się we znaki więc doceniamy każdy pokonany kilometr.

Wczorajszego dnia zanim dotarliśmy na miejsce noclegu, tankowaliśmy LPG na stacji Petrol Kozina - cena za litr 0,623 eu - płatność kartą po kursie 4,1315 zł ale ponieważ na Trepanje stawaliśmy na nocleg i też mieli LPGa to znów dotankowaliśmy do pełna - cena i kurs tak samo. Zatem po przetarciu oczu odrazu ruszamy w dalszą drogę    .

Słoneczko pięknie sobie wschodzi, na drodze luz, kilometrów ubywa. 

 

Odpuszczamy drogie tankowanie koło Loipersdorf, jakoś się dotelepiemy do Czech - najwyżej kawałek przegonimy Bunie na benzynce, nie zaszkodzi jej

Po jakimś czasie przystajemy w Austrii na poranną kawkę  - a'la frappe zrobioną własnoręcznie z mrożonego zapasu wody przewożonego w lodówce. Jest mocna i smakuje wyśmienicie choć dość szybko łapie temperaturę otoczenia. Słońce już grzeje na całego.

 

Wzmocnieni ruszamy dalej. Mijamy elektrownie wiatrowe.

 

I pola słoneczników aż po horyzont

 

Zbliżamy się do Poysdorf.

 

Znów spotykamy rozśpiewaną Conchite Wurst

 

Za miastem, w kierunku granicy AU/Cz rozciągają się winnice i kolejne pola słoneczników.

 

Z Drasenhofen już widać Mikulov a w zasadzie wznoszący się nad nim zamek. 

 

Od jakichś 60 km jedziemy na benzynce, w Mikulovie trzeba będzie się zatrzymać na tankowanie i obowiązkowo po czekolady Studenac - a może po coś jeszcze 

Coś zaczęło mi świtać w głowie - godzina młoda jeszcze, dopiero po 9 rano - Tom ma jeszcze 23 h na dotarcie do pracy  a do domu zostało już tylko 700 km.

 

cdn ... 

[maarec]

Wiem, że jeszcze "jedziecie" znam ten stan, sam w mojej relacji utknąłem na Pagu.

 

mam banalne dla Ciebie pytanie - jak ze stanem autostrady i dróg w Czechach ? Planujemy już wyjazd 2016, przejazd nocny na odcinku PL - Czechy - Wiedeń. Nigdy nie jechałem tam z przyczepą, wiem że jest tam kawałek autostrady z płyt betonowych pokrytych asfaltem.

 

jak tam się jedzie z przyczepą? nie rozwali się za bardzo ?

[gusia-s]

Wiem, że jeszcze "jedziecie" znam ten stan, sam w mojej relacji utknąłem na Pagu.

 

mam banalne dla Ciebie pytanie - jak ze stanem autostrady i dróg w Czechach ? Planujemy już wyjazd 2016, przejazd nocny na odcinku PL - Czechy - Wiedeń. Nigdy nie jechałem tam z przyczepą, wiem że jest tam kawałek autostrady z płyt betonowych pokrytych asfaltem.

 

jak tam się jedzie z przyczepą? nie rozwali się za bardzo ?

Na Pagu sama bym chętnie utknęła na dłużej

 

Z przejazdem przez Czechy jest coraz lepiej - sporo odcinków tej felernej autostrady wyremontowali przez ostatnie lata,  zostało niewiele tego hophophop Być może do czasu następnego sezonu jeszcze coś poprawią. Ostatnie 3 lata jeździliśmy przez Czechy tam i nazad i buda nadal trzyma się kupy - nic się jej nie dzieje, nic się nie urwało, nie odkręciło także 

 

 

[Kajetan]

mam banalne dla Ciebie pytanie - jak ze stanem autostrady i dróg w Czechach ? Planujemy już wyjazd 2016, przejazd nocny na odcinku PL - Czechy - Wiedeń. Nigdy nie jechałem tam z przyczepą, wiem że jest tam kawałek autostrady z płyt betonowych pokrytych asfaltem.

 

jak tam się jedzie z przyczepą? nie rozwali się za bardzo ?

 

A ja nie lubię Nie dość, że wytrzęsie na betonach - owszem, jest ich coraz mniej ale za to w coraz gorszym stanie - to jeszcze autostrada nie przechodzi bezpośrednio w autostradę. Trzeba kulać się kawałek po zwykłych drogach. Ale jeśli ktoś jedzie z północy PL, to rzeczywiście prościej wskoczyć na autostradę, ominąć Śląsk i wylecieć na Ostravę. A jeśli jeszcze ktoś jedzie bardziej w głąb AT, to już na pewno

[witus]

Wiem, że jeszcze "jedziecie" znam ten stan, sam w mojej relacji utknąłem na Pagu.

 

mam banalne dla Ciebie pytanie - jak ze stanem autostrady i dróg w Czechach ? Planujemy już wyjazd 2016, przejazd nocny na odcinku PL - Czechy - Wiedeń. Nigdy nie jechałem tam z przyczepą, wiem że jest tam kawałek autostrady z płyt betonowych pokrytych asfaltem.

 

jak tam się jedzie z przyczepą? nie rozwali się za bardzo ?

 

Zawsze jadę przez Czechy na południe. Bez problemów. Nigdy mi nic z szafek nie wypadło. Dla mnie to najszybszy transfer na południe.

[gusia-s]

A ja nie lubię  Nie dość, że wytrzęsie na betonach - owszem, jest ich coraz mniej ale za to w coraz gorszym stanie - to jeszcze autostrada nie przechodzi bezpośrednio w autostradę... 

Oj Kajetan nie pieść się

 

Zawsze jadę przez Czechy na południe. Bez problemów. Nigdy mi nic z szafek nie wypadło. Dla mnie to najszybszy transfer na południe.

Nam też pasuje ta trasa

[maarec]

a mnie powoli znudziła się trasa przez Słowację, nic do niej nie mam, nudny jest kawałek dojazdu od Cieszyna do Żyliny. Na razie nie ma drogi idealnej, zawsze trzeba kawałek przejechać lokalnymi - a szkoda bo nocna jazda z przyczepą po autostradzie to piękne połykanie kilometrów. U nas póki dzieci małe to kilometry do celu pokonujemy tak szybko jak to możliwe, na zwiedzanie w trasie jeszcze przyjdzie czas.

 

droga przez Czechy na Wiedeń jest krótsza o jakieś 50km ale obawiam się tylko o stan nawierzchni. Do wyjazdu zostało już tylko pół roku bez 2 dni więc mam czas na myślenie

[gusia-s]

Dzień 9 – 19.07.2015 - w pocie czoła wracamy do domu     

 

Mikulov

Po minięciu granicy austriackiej wjeżdżamy do czeskiego Mikulova. To będzie 6 wizyta w tym mieście, tyle że 5 poprzednich sprowadzało się jedynie do postoju z okazji tankowania LPG, zakupów w Lidlu lub Bili czy choćby tegorocznej przerwy na poranną kawę w drodze na Istrię. Wznoszący się nad miastem zamek kusił za każdym przejazdem ale zawsze coś stało na przeszkodzie, uznaję że już najwyższy czas przestać się opierać jego urokom   I tak mamy w planach skoczyć do Bili na małe zakupy a potem napełnić Bunię na pobliskim Shellu.  

Skręcamy zatem na duży parking pod Bilą gdzie swobodnie możemy zaparkować nasz zestaw.

 

Dopiero teraz dzielę się z Tomem pomysłem na spacer do zamku naiwnie licząc na jego poparcie  . Wcześniej nie wspominałam o tym, bo spodziewałam się stanowczego protestu z uwagi na panujący upał! I słusznie  Tom absolutnie odmawia jakiegokolwiek spaceru .

Mimo wczesnej pory jest już bardzo gorąco – temperatura sięga 36 stopni  . Jesteśmy ugotowani przez jazdę bez klimy  , Tom jest zmęczony prowadzeniem auta w takiej temperaturze i jedyne o czym marzy to schłodzić się w klimatyzowanym markecie

Zawieramy pakt – Tom na spacer zakupowy po markecie a ja na spacer do zamku  i każdy zadowolony, pozostajemy w kontakcie telefonicznym. 

Najstarsze informacje o mieście Mikulov sięgają z XII w., kiedy było ono jeszcze małą osadą handlową, założoną przez czeskiego króla Przemysława Ottokara I. Król był dość jurnym gościem – miał w sumie 13 dzieci! Z pierwszą żoną, z którą rozwiódł się po 20 latach dorobił się 4 dzieci a z drugą 9 – nie wszystkie jednak dożyły dorosłego wieku.

Mikulov prawa miejskie uzyskał w 1410 r.  W tym samym roku miała miejsce Bitwa pod Grunwaldem, ale rocznik jest również znany jako receptura pewnego trunku 1kg 4l 10dkg

 

Właścicielami ziemskimi Mikulova byli też Liechtensteinowie i Dietrichsteinowie.  Miasto posiada kilka ciekawych zabytków, trasy rowerowe, ścieżki przyrodnicze, winnice i warto do niego zajrzeć.

 

No więc idę sobie w kierunku Zamku i po przejściu kilkudziesięciu metrów od auta okazuje się, że tuż obok parkingu przy markecie Bila jest też kompleks basenów   Koupaliště Mikulov-Riviéra  - może nie jakiś wypasiony - 3 niecki i 54 m zjeżdżalnia, na krótką przerwę w podróży kiedyś na pewno się nada – lokalizacja  

Chętnie bym wskoczyła ale nie mam zbyt wiele czasu   .

 

Do zamku jeszcze kawałek. 

 

W dodatku mocno pod górkę wow … ale za to miedzy ładnymi, kolorowymi kamieniczkami. 

 

Niemal krok od starówki jest też parking - luźny ale płatny, chyba 10 koron za godzinę o ile dobrze pamiętam. 

Ostatnia prosta w kierunku starówki łaskawie przebiega po płaskim terenie. Staram się przemykać w cieniu kamieniczek unikając palących promieni słonecznych.

 

Wchodzę na centralny plac i od razu mi się bardzo podoba  nie żal ani jednej kropli potu wylanej w drodze do tego miejsca  

 

Rynek otoczony jest pięknymi kolorowymi kamienicami.

 

Na uwagę zasługuje narożna kamienica tzw. Dom Rycerski, bogato zdobiona renesansowym graffiti. Jej budowę datuje się na XVI w. Najwyższą kondygnację dobudowano później w XIX w.

 

W oddali widoczna dzwonnica i wieża zegarowa Kościoła św. Wacława – zegary umieszczone na każdej ścianie jednak z tego co zauważyłam, każdy z nich wskazywał inną godzinę i żaden prawidłową . W pierwotnej formie kościół powstał pod koniec XII w. czyli tuż po założeniu osady, jednak jego wygląd  z tamtego okresu nie jest znany. Na początku XV w., w tym miejscu rozpoczęto budowę nowego kościoła. Od tamtej pory był on wielokrotnie odrestaurowywany.

 

Spomiędzy kamieniczek, na jednym z trzech okolicznych wzgórz wyłania się Kozí hrádek. Wieża obronna pochodzi z XV w., służyła jako prochownia oraz punkt obserwacyjny do kontroli strategicznych szlaków pomiędzy Brnem a Wiedniem.

 

Na środku rynku dominuje barokowa, bogato zdobiona rzeźbami, Statua Św. Trójcy z 1724 r. tzw. wielki słup morowy.  Została wzniesiona na  zlecenie księcia z rodu Dietrichsteinów, jako dziękczynienie za wybawienie od morowej zarazy. W latach 1997-98 została odrestaurowana. Bardzo podobną mijaliśmy w Poysdorfie – co wcale nie dziwi, w krajach Monarchii habsburskiej takie kolumny były bardzo popularne.

 

Tuż obok kolumny znajduje się fontanna Pomony z ok. 1700 r., służąca niegdyś mieszkańcom jako ujęcie wody. Pomona była rzymską boginią sadów, ogrodów i drzew owocowych. Wznosząc się nad fontanną dzierży róg obfitości i herb Dietrichsteinów. Zapewne bogini miała zapewnić urodzaj tutejszych winnic    . 

 

W dolnej części rynku znajdują się pozostałości kościoła św. Anny (Dietrichsteinská hrobka) z barokową fasadą, która ocalała z pożaru w XVIII w. Pełni on m.in. rolę krypty rodu Dietrichstein.

 

Bogato zdobiona brama prowadzi na dziedziniec.

 

Na dziedzińcu pomnik Franciszka Józefa Dietrichstein.

 

Nad rynkiem, powyżej kościoła św. Anny widoczna Święta Góra (Svatý kopeček). Jest ona miejscem pielgrzymek wiernych. Na jej szczycie znajdują się budynki sakralne - kaplica św. Sebastiana (ta z kopułą), przed nią dzwonnica a kawałek za nimi Grób Pański. Widać też kilka - z 14 kapliczek drogi krzyżowej przedstawiające sceny Męki Pańskiej. Kapliczki pochodzą z różnych lat, najstarsze (7 szt.) zbudowano prawdopodobnie w 1630 r., pozostałe nieco później.  Sceny przedstawiono za pomocą rzeźb i fresków. Cały kompleks dzięki unijnemu wsparciu został odrestaurowany w 2012 r. Święta Góra od 1992 r. jest też rezerwatem przyrody. Niestety nie wdrapię się już na nią.

 

Bardzo mi się ten malutki ryneczek podoba, nie sądziłam że będzie tu tak fajnie.

Robię zwrot i maszeruję w kierunku Zamku   

 

cdn …  

[gusia-s]

... Do wyjazdu zostało już tylko pół roku bez 2 dni więc mam czas na myślenie

Suuuper  zdradzisz jaki plan - region? 

My jak zwykle w czarnej d...e z terminem   

[maarec]

Suuuper  zdradzisz jaki plan - region? 

My jak zwykle w czarnej d...e z terminem   

Region bardzo ograniczony, wyspy Cres, Losinj, Mali Losinj. Mam nadzieję, że na tym się zakończy czyli 2 tygodnie, 2-3 campingi. Oczywiście w obwodzie wyspy Krk, Rab oraz Istria. Oczywiście bez rezerwacji a plan jest wstępny

[Kajetan]

No masz   Tyle razy jechałem przez Mikulov ale nigdy nie przyszło mi do głowy zwiedzanie. A tu taki wypas  Gusia, Ty powinnaś być naczelną National Geografic.  Martyna Wojciechowska może się schować

Oj Kajetan nie pieść się

 

Kiedy ja się lubię pieścić ....