Perła, której nie dostrzegacie: Słowenia minicamperem [2021]

[Zulos]

No zgadza się - odpoczynek zacny... Ale miło wrócić do tej relacji - jak zwykle super zdjęcia!

[lbuster]

21 godzin temu, Zulos napisał(a):

Ale miło wrócić do tej relacji - jak zwykle super zdjęcia!

Oczywiście zgadzam się w całej "rozciągłości" 

[Łza Włóczynutka]

to była zasłużona przerwa wakacyjna z powodu pogody niekomputerowej  

Po zwiedzeniu wąwozu jedziemy jakieś 20 km na Kamp Lazar, który jest bardzo sympatyczny. składa się z kilku polan w lesie, na których parkuje się gdzie się chce. 
Tak wygląda jedna z polan:

I każdy ma mniej więcej taki widok:

trochę poniżej płynie rzeka

 

 

[Zulos]

No i pięknie, ale miejmy nadzieję, że na kolejny odcinek nie będziemy musieli czekać pół roku...

[Łza Włóczynutka]

Popołudniowy spacer do marketu oraz na cmentarz włoskich żołnierzy z I WŚ, Italjanska Kostnica

 

Kolejnego dnia również aktywnie. Najpierw poszliśmy zwiedzić Tonocov Grad, czyli ruiny zamku na wysokim wzgórzu. Z zamku niewiele zostało, fundamenty tylko ale spacer przyjemny wykutymi w skalnej szczelinie schodkami no i górskie widoki.

Szlak wiedzie też przez kręte betonowe umocnienia z I WŚ,

 

którymi schodzimy niemal na nasze auto

Kawka, ciasteczko i wyruszyliśmy w drugą stronę. Tym razem trzeba było się przedostać przez turkusową rzekę, bo po jej drugiej stronie jest wąwóz zakończony wodospadem Velky Kozjak. A jeszcze wcześniej mniejszy wodospad Maly Kozjak

mapka trasy:

 

[Łza Włóczynutka]

Popołudniem wybrałem się jeszcze na rower, po lokalnych szutrówkach i polnych drogach

a na koniec próbuję w kempingowej knajpce lokalnych wyrobów piwowarskich. (Knajpka oferuje też bałkańską kuchnię, oraz lokalną jagnięcinę)



 

[Łza Włóczynutka]

Kolejnego dnia przeskoczyliśmy na Kamp Triglav. Bardzo ciasno, większość kamperów nie może nawet rozłożyć markizy, bo stała by już na sąsiedniej parceli. My wcisnęliśmy się na nieco nietypową parclę, bo na zakręcie, przez co miała trójkątny kształt, ale też więcej miejsca - mogliśmy rozłożyć markizę, stoliczek i krzesełka.

Nie tracąc czasu poszliśmy na przyjemny spacer doliną wzdłuż rzeki, szlakiem Soška pot, czyli dorga nad rzeką Soča.


 

 

[Łza Włóczynutka]

W dniu 17.11.2023 o 21:04, Zulos napisał(a):

miejmy nadzieję, że na kolejny odcinek nie będziemy musieli czekać pół roku.

Obiecuję skończyć w tym roku  Bo w kolejce czeka relacja z ostatnich wakacji..

Kolejnego ranka podczas inspekcji campingu (czasem wstanę pierwszy to nieraz się przespaceruję kampingowymi alejkami, popatrzyć co kto zostawił i śpi, co by tu można było ukraść) przywitał mnie taki widok:

Dokończyłem niedopitego redbula za zdrowie gospodarzy, ipo śniadanku pojechaliśmy do odległej okilkanaści eminut jazdy miejscowości Bovec, skąd można wyjechać  kolejką masyw Kanin. Górna stacja kolejki położona jest na wyspkości coś koło 2300, tu już klimaty rasowo Alpejskie. Postanowiliśy wejść szlakiem na przełęcz. gdzie znajduje się olbrzymie okno skalne: Prestreljeniško okno. Samego okna nie sfotografowałem, bo nieddaleko od niego dostałem w rękę spadającym z grani sporym kamulcem i przez kilkadziesiąt minut musiałem tamować ból i krwawienie i nie miałem ani wolnej ręki, ani za bardzo nastroju do robienia fotek. 

Ale zanim wróciliśmy do stacji kolejki, sytuacja była opanowana, no i ujrzałem znajomy kształt, który zapowiadał dodatkową dawkę znieczulającej adrenaliny.


Panie grzecznie zjechały kolejką, a ja zjechałem moją ulubioną maszyną.

(mapka)

Jeszcze widok z okolic parkingu, jakiś obiad w miasteczku 
i wieczorem wróciliśmy na kemping

[Łza Włóczynutka]

Kolejną dobę zostalismy na tym kempingu. Przed południem poszliśmy na wycieczkę wzdłóż rzeki Loška Koritnica. Jak sama nazwa wskazuje, rzeczka wyżłobiła sobie korytko, którym płynie. Rzeka płynie korytem rzeki. Cóż za banały..

Trasę uprzyjemniały alpejskie widoczki

Po objadku zdjeliśmy boxa z dachu, ponieważ celem była droga Mangart, na której obowiązuje ograniczenie wysokości do 2,5 metra, ponieważ prowadzi kilkoma niskimi tunelami. Droga jest płatna i kompletnie nie warta tej ceny. To chyba jedyna droga typu alpejskiego, którą ma Słowenia i pewnie dlatego płątna. Sąsiednie Austria, Włochy ( i inne kraje które mają na swoim terytorium Alpy) mają takich dróg setki, nawet ciekawszych i wychodzących na większą m.n.p.m. i nigdzie nie trzeba dodatkowo płacić. Więc daliśmy się oszwabić i tyle. 

Ostatni wieczór na camp triglav

[lbuster]

W dniu 30.12.2023 o 16:32, Łza Włóczynutka napisał(a):

Cóż za banały.

Piękne te banały  

[Łza Włóczynutka]

Dotarliśmy do ostatniego dnia w wypełnionej przepięknymi krajobrazami Słowenii.
Po zwinięciu obozu pomykamy alpejskimi serpentynakmi do Krajańskiej Gory. Niektóre drogi mają swoje imiona. Via Appia, Via Aurelia, Zakopianka  Nasze koła gniotą zbudowaną w czasie I wojny światowej drogą (wówczas) wojskową o imieniu Ruska cesta. Tak, zbudowali ją rosjanie. Zachwała się oryginalna nawierzchnia z cegiełek i bruku na serpentycnach, którymi zjechaliśy na peryferie maiasta. Tu zatrzymaliśmy się ponieważ ujrzeliśmy śliczne jezioro, więc postanowiliśmy przejść się na spacer i kawę.

Po spacerze,jeszcze chwilę spędzamy w markecie polując na lokalne produkty, które można by zabrać do domu, ale już chwilę później pomknęliśmy na granicę SLO/IT, ponieważ w planie mieliśmy jeszcze dwa punkty: przejażdżkę rowerową do rezerwatu, oraz spacer w rejonie skoczni narciarskich.
Auto zostawiliśmy na parkingi tuż przy przejściu granicznym i pojechaliśmy rowerami, bardzo wygodną drogą rowerową do rezerwatu Zelenci. /


Tam zostawiliśy rowery na granicy rezerwatu Mapka i dalej poszliśmy pieszo. 

 

Powrót do auta tą samą trasą. Pozostał więc już ostatni punkt programu: Skocznie w Planicy i spacer do schroniska Dom Tamar, w dolinie Tamar. Zanim jednak tam dojechaliśmy zatrzymaliśmy się na obiad w przypadkowej karczmie, która zaserwowała nam słoweńskie tradycyjne dania w ilościach XXL. Pani kelnerka widząc, że nie możemy sobie poradzić z porcjami sama zaproponowała pudełka na wynos, więc te specjały kończyliśmy na drugi dzień, już w domu. Polecam, i podaję namiary: (Lokalizacja-link).
W Planicy wszędzie wielkie parkingi, zaparkowaliśmy na jednym z nich i poszliśmy w kierunku schroniska.
Trasa - mapka

i to już koniec wakacji w tym malowniczym Kraju. Dziękuję wszystkim czytającym za poświęcony czas i oczywiście zachęcam do wizyty w tym kraju, chociażby na kilka dni po drodze do waszych ulubionych plaż Chorwacji.

[*** Qńec ***]

,

[filipert]

Dzięki za podróż?

[lbuster]

Piknie tam  Trza będzie wrócić na dłużej