Dla kobiet i nie tylko...

[Michalc3]

Alutek, moje spostrzeżenie nie jest związane z jedyną słuszną prawdą. Masz rację, każdy przypadek, nie tylko należy - musimy rozpatrywać indywidualnie. Napisałem tylko, żebyśmy w naszych wyrzutach sumienia zawsze przeanalizowali, czy na pewno są one właściwe. Czasem "przeginamy w drugą stronę", żeby w efekcie dziecko miało dobre wzorce działania. To, że "niektóre druty są sprężynkami" to nie znaczy, że mają być krzywymi sprężynkami :-) Dobrą sprężynkę też robi się z prostego drutu :-)

[Sławcio]

Witam.

 

Jeszcze gorzej bo trzeba dobrze zahartować żeby dobrze sprężynowała.

 

Miłego Dnia

[Alutek]

<br />Alutek, moje spostrzeżenie nie jest związane z jedyną słuszną prawdą. żebyśmy w naszych wyrzutach sumienia zawsze przeanalizowali, czy na pewno są one właściwe. Czasem &quot;przeginamy w drugą stronę&quot;, żeby w efekcie dziecko miało dobre wzorce działania. To, że &quot;niektóre druty są sprężynkami&quot; to nie znaczy, że mają być krzywymi sprężynkami :-) Dobrą sprężynkę też robi się z prostego drutu :-)<br />

<br /><br /><br /><br /><br />Zgadzam się o to przeanalizowanie mi chodzi i myślę , że bez powodu wyrzuty sumienia się nie rodzą, sama jestem Mamą i wiem kiedy ochrzaniłam dziecko za nic, bo sama miałam zły dzień<img src='http://forum.karawaning.pl/public/style_emoticons/default/wink.gif' class='bbc_emoticon' alt='' /> kiedyś pracowałam w przedszkolu, pamiętam dziewczynkę , którą Mamusia ubierała jak lalkę, ale powiedziała nam żeby podczas pobytu na dworze siedziała na ławce , a nie w piaskownicy , bo się pobrudzi. I nagana w takiej sytuacji to dla mnie przegięcie, ale właśnie w tą złą stronę. Także zgadzam się z Tobą<img src='http://forum.karawaning.pl/public/style_emoticons/default/wink.gif' class='bbc_emoticon' alt='' /> Edytowane 11 Października 2011 przez Alutek (wyświetl historię edycji)

[Michalc3]

Wypowiedź obowiązująca w niektórych kręgach:

"dzieci dzielą się na czyste i na szczęśliwe" :-)

[marko75]

moja córka do tych czystych nigdy nie należała, im bardziej umorusana była tym lepsza zabawa. Oczywiście nie zawsze byłam zachwycona jej wyglądem, a w szczególności gdy przez chwile spuściłam ją w domu z oka i pojawiał sie na ścianie kolejny malunek. Pamiętam jedno zdarzenie, córa zaprosiła w I klasie kolezanki do domu i wymyśliły, że będą robić doświadczenia. Przebrałam je w córki podkoszulki, w ruch poszła kasza, mąka itp. Oczywiście wszystko pod nadzorem. W pewnym momencie jedna z dziewczynek mówi, że Klaudia to ma szczęście, że ma taką mamę, bo jej nigdy rodzice nie pozwalają sie tak bawić. Duma i szczęście na twarzy mojego dziecka to była ogromna nagroda dla mnie. sprzątanie troche było, ale wsztskie dzieci chętnie pomagały bo jednocześnie się bawiły. Wyszły od nas czyste i bardzo zadowolone. Do dzisiaj bardzo chętnie do nas przychodzą, znają granice, bo to tez nie jest tak, że wszystko mogą. bardzo często chcą żebym się angażowała w ich zabawy, opowiadaja mi różne historie i z jednej strony ciesze się, że mają do mnie zaufanie, że córa jest dumna ze swojej mamy, ale z drugiej strony to przykre słyszec tekst innego dziecka, że moja mama nie rozmawia ze mną, nie ma czasu. Daleko mi do idealnej mamy, ale takie pochwały z ust dzieci, zachwyt w oczach swojej córki daje mi siłę. Dominika

Edytowane 23 Listopada 2011 przez marko75 (wyświetl historię edycji)

[Skalniaki]

Nie ma niestety szkół dla mam, ale na szczęście posiadamy niezmierzone pokłady miłości do naszych dzieci i.....cierpliwości.

Mam dwie (duże córki) i na prawdę dobry z nimi kontakt. Starsza niedawno powiedziała mi ciekawą rzecz. To miało miejsce w ostatnie wakacje, kiedy jak większość studentów podjęła wakacyjną pracę. Została zupełnie sama w domu, musiała zadbać o prowiant o porządek i....pracowała po 12 godzin. Trwało to 2 tygodnie - taki mały kierat sobie zafundowała i przedsmak dorosłego życia. Powiedziała mi mianowice, że zastanawiała się skąd ja mam tyle siły, żeby ogarnąć pracę zawodową czasem też 12 i 14 godz, dom i zawsze mam czas, gdy chcą ze mną porozmawiać, bo ona po pracy była tak wykończona, że nie zawsze miała siłę zjeść. Więc ja jej na to: NIE JESTEŚ MAMĄ

Młodsza (15 l) zawsze zadawała mi pytania, na które może prorok mógłby znać odpowiedź. Kilka dni temu zapytałam ją - dlaczego sądzi, że znam odpowiedź na wszystkie pytania, a ona mi na to: Bo uważam, że jesteś mądra. Ludzie!!! usłyszeć coś takiego z ust 15 - latki????

 

Zasadę mam prostą: Zawsze uważałam, że nie jest błędem przyznać się do błędu przed dzieckiem. Hipokryzją jest wychować dzieci w przekonaniu, że jest się nieomylnym i wszystkowiedzącym.

[Alutek]

Kilka lat temu rwałam wiśnie z drzewka na ogródku, byłam schowana pod liśćmi. Dzieci bawiły sie w błotku , nagle usłyszałam obcy głos:

-Dzieci co wy robicie, ładnie to tak? pobrudzicie się! - mówił zaglądając prze płot jakiś pan. Gdy się wychyliłam powiedział:

- Myślałem, że pani tu nie ma, bo one się brudzą.

- Tak wiem

- i pani na to pozwala?

- Tak bo mam proszek i pralkę...

Pan niezadowolony zmierzył mnie wzrokiem, coś pogadał pod nosem i poszedł

[Alutek]

A oto nasze szczęśliwe dzieci;)

[NICKT]

"Omnia vincit Amor" (Miłość wszystko zwycięża)

 

 

Edytowane 13 Października 2011 przez NICKT (wyświetl historię edycji)

[Alutek]

http://www.gloria.tv/?media=119139

[Skalniaki]

http://www.gloria.tv/?media=119139

 

 

Watro było wysłuchać - dziękuję Alicjo

[Skalniaki]

Dostałam od forumowego kolegi link - dziękuję Jurku

 

http://demotywatory.pl/3508358/45-minuty

[gfizyk]

Kiedyś pozwolilimy dzieciom, a w zasadzie dziecku (była wtedy tylko Lidka) na mazanie po jednej ścianie w pokoju. Taki Hyde Park. Po jakimś czasie więcej radości czerpały z tej ściany dzieci sąsiadów.

A podczas urodzin zaprosiliśmy dzieci zaprzyjaźnione z prośbą do rodziców, aby ubrali jest w sposób hmmm - tak, aby mogli się wybrudzić. Moja Fizula zorganizowała zabawę w ... malowanie rękami. Cała podłoga w małym pokoju była pokryta papierem, aby dzieci mogły dać upust swoim artystycznym potrzebom.

[Effendi]

Kiedyś pozwolilimy dzieciom, a w zasadzie dziecku (była wtedy tylko Lidka) na mazanie po jednej ścianie w pokoju. Taki Hyde Park. Po jakimś czasie więcej radości czerpały z tej ściany dzieci sąsiadów.

A podczas urodzin zaprosiliśmy dzieci zaprzyjaźnione z prośbą do rodziców, aby ubrali jest w sposób hmmm - tak, aby mogli się wybrudzić. Moja Fizula zorganizowała zabawę w ... malowanie rękami. Cała podłoga w małym pokoju była pokryta papierem, aby dzieci mogły dać upust swoim artystycznym potrzebom.

 

 

I jak mniemam, na tę chwilkę nie rysują już po innych ścianach domu? Ale jakbyście dzieciaczkom zakazali to wtedy dały by upust swojej wyobraźni.

[Sławcio]

Witam.

 

Czasami człowiekowi tak mało do szczęścia potrzeba

 

wystarczy okruszynka chleba.

 

Nie wiem kto to powiedział