Pierwsza wyprawa Norwegia-Szwecja

[Michał Kochanowicz]

 

Nawiązując do mojego pierwszego posta. Opiszę pokrótce naszą wyprawę po Norwegii i Szwecji. 

Trasa wyglądała następująco:

SZWECJA.

• Malmö - Postój na parkingu na północy Göteborga  

NORWEGIA

• Svestranda Camping
• Totem Tourist Station
• Saltklejsnes Camping
• Jølstraholmen
• Lone Camping
• Flåm Camping
• Fagernes
• Onsakervika 

SZWECJA. 

• Waxholms Camping
• Astrid Lindgrens Värld
• Powrót do domu

Zdjęcie poglądowe, w trakcie planowania trasy. Odcinek na całości mniej więcej wyszło 5 tyś. km. 

Wyprawę wyruszyliśmy dzień po świętowaniu szwedzkiego hucznego midsommar. 

Na pierwszą noc zdecydowaliśmy się na spanie na dziko na parkingu.  https://maps.app.goo.gl/5k87SMmbQsXWGmsC6

Miejsce godne polecenia. Toalety dostępne, miejsce dla psów, mały plac zabaw i czynna stacja paliw niedaleko. 

Kolejny dzień w podróży. Brak doświadczenia i zaliczyłem pocałunek z miłym Łotyszem, który kilka minut wcześniej zwrócił mi uwagę, że nie mogę parkować na ich miejscu. Pomimo, tego nieszczęścia, miałem farta - do poskładania lampa jak klocki lego i można było jechać dalej. 

Kilka zdjęć z samej Norwegii. 

 

v

 

 

Godz. 23 - wypożyczyliśmy łódkę i mieliśmy najlepsze doświadczenia wędkarskie na fjordzie. Szczerze polecam

 

 

 

Pogoda przez cały wyjazd nam dopisywała. 1 dzień typowo deszczowy spędzony na rysowaniu

 

Norwegia to nie tylko piękna przyroda i łowienie ryb. Słynie też z pięknych pól golfowych. Z córkami przeszliśmy się na driving rangę obok naszego campingu. 

 

 

W samym Bergen szczerze polecam Bryggen - niesamowite miejsce, jak z filmu Władcy pierścieni. W mieście byliśmy w restauracji Bergenhus, mega dobra lokalna kuchnia, bardzo przyjazna dla rodzin z dziećmi. Must-go.

Warto też wjechać kolejką na Fløyen - zobaczyć panoramę miesta, dać pohulać maluchom po świetnych placach zabaw.

 

Z podróży kolejką, Flåmsbana, polecaną przez wielu najbardziej zapamiętamy chyba nie samą podróż, a postój w pięknie położonym campingu w dolinie, w samym Flåm. 

 

W Oslo. Frogner Park - a must-go. Przepiękne rzeźby, niedaleko gigantyczny plac zabaw w parku, też warty polecenia. 

Podsumowując Norwegię. 

8 postojów i długi dystans pomiędzy nimi, dla nas, jako początkujących był za bardzo ambitny. Trzymając się krajowych dróg jest się w stanie utrzymać prędkość 70 km/h. Raz zjechaliśmy na lokalną drogę, niestety przy tej długości zestawu, słabej jakości dróg, zakrętasów zamiast na odcinkach jechać 60kmh jechaliśmy 35 km/h. Wg google trasa powinna oszczędzić nam 35 min. Ostatecznie nałożyliśmy 1h. Dobra nauczka na przyszłość. Odpowiadając na pytania z mojego pierwszego postu, Norwegia jest przystosowana bardziej do kamperów, ale da się i warto jeździć z przyczepami. Planując dobrze wypad można mieć super przygodę.

W następnym poście napiszę o Szwecji. 

 

 

 

Edytowane 27 Września 2023 przez Michał Kochanowicz (wyświetl historię edycji)

[czyś]

Gratki. Park Vigelunda (Frogner) - koniecznie. I powoli, nie w biegu, te rzeźby są nie tylko piękne, ale wymagają chwili refleksji.

Cepka fajna bytowo, ale manewrowanie z nią czy kręte drogi utrapienie. Potwierdzam, Norwegia bardziej pod kampery (bez skreślania z góry przyczep, ale…). Do co atrakcyjniejszych miejsc sporo krętych podjazdów/zjazdów. Za to na sieci głównych dróg (autostrady/ekspresówki) najmniej człowiek czuje ze z cepą jest zawalidrogą (brak napinki i najniższe dopuszczalne prędkości dla całej reszty ). 

[Misio]

WoW

Jaka relacja...czekamy na więcej!

[eastnomad]

Ten kierunek u nas również jest w planach. Kto wie może za rok. 
Chętnie poczytam jakie były Wasze wrażenia, co warto a co może niekoniecznie. 
No i tak jak napisał @czyś ten Wasz rozmiar wygodny do mieszkania ale do przemieszczania się zwłaszcza poza autostradami już mniej. Niemniej fajnie że się Wam udało  

[czyś]

Może trochę OT, ale mając w planie kraje północy od nas i korzystanie z promów, ew. na miejscu też żeby np maksymalnie „wywieźć się” na północ przynajmniej w jedną stronę:

- mimo kosztów czasem warto, zamiast mordować się za kółkiem - nasze miary czasów przejazdu są o kant potłuc na krętych drogach pełnych podjazdów i zjazdów,  do tego spalanie wychodzi kosmiczne - w jedną stronę warto np śmignąć np. do Oslo lub dalej promem, nocka na promie, nocleg, żarło, w południe jest się na miejscu - jak dobrze policzyć, warto, żeby zaliczyć max NO w rozsądnym czasie, lub zwiedzanie NO/S zaliczyć na trasie powrotnej np. do Ystad/Karlskrony.

- przy ogonie i zwł. przy tak długim ogonie trzeba wziąć poprawkę na to, czego będzie oczekiwała na promie obsługa pokładów samochodowych. Lepiej mieć pewną rękę do manewrów, żeby nie było paniki i stresu.  Np. czasem każą zawrócić na końcu niższego decku, i np. wjechać wyżej, a czas goni, jest ciasno, i trzeba trafić w docelowe miejsce „w punkcik”. Co prawda ciągnikiem siodłowym z naczepą da radę, ale to cudo składa się lepiej niż zestaw z długą cepą. Ze sztauerami na decku lepiej się nie wykłócać z góry, oni rządzą, z metra robi się niefajnie i ścinka.  Z reguły wiedzą co robią. Gdyby coś, w praktyce skuteczniejsze jest podejście do zrobienia tego co każą, i w ten sposób naoczne pokazanie że nie da rady. Wtedy we wzajemnej komitywie opracowuje się plan B 

- do ustalenia przed kupnem biletów, czy cepę będzie można podpiąć pod 230V (lodówka na dłuższych przelotach, np. Kopenhaga-Oslo 16,5-18h, zależy czy zawija po drodze po cargo do Friedrikshavn, 1xw tygodniu nie). Jest prąd na deckach, ale widziałem raczej tylko pod trójfazówkę (pod naczepy-chłodnie). Może być kwestia przejściówki, to są 3 fazy 230V AC 50Hz, nam wystarczy jedna. Na wszelki słuczaj przejściówka wtyk 400V 3F - gniazdo 230V, na przewodzie 3x2,5mm2, zapięte 1 faza, zero i ochronny, groszowy temat. Wypytam jak to jest w praktyce w październiku na Nova Star-ze  I o butle. Jak to w praktyce wyglada. Ztcw potrzebę podłączenia trzeba zgłosić przed boardingiem, żeby ustawili zestaw w miejscu z dostępnym prądem 

- koniecznie do opanowania zamykanie samochodu bez włączania alarmu, albo z wyłączeniem czujników dodatkowych (przechyłu, wstrząsowego itp). Jak trochę bujnie po wyjściu w morze, nie ma to jak 1/3  samochodów wyjącą na pokładach samochodowych. Zaliczyłem sztormową noc w drodze do Ystad, k o s z m a r, kocia muzyka gdzie się nie ruszyć.

Edytowane 28 Września 2023 przez czyś (wyświetl historię edycji)

[maciejstraus]

Świetna relacja, podziwiam, że przyczepą taki kawałek i wyprawa. 

[czyś]

Pytałem bezpośrednio w PŻB - Polferries na terminalu: nie ma możliwości podłączenia przyczepy/kampera do 230V na czas rejsu (a np. do Nynashamn to ok. 19 h).

[miloszb]

Stenaline też nie ma. Trzeba nadawać przyczepę jako cargo ale wtedy koszty to kosmos. Więcej jak za 2 x 100Ah.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk