Zdjęcia, jak i kiedy je oglądacie - czyli po co je robicie?

[Heniekag]

Schyłek sezonu za pasem, czas zająć się zdjęciami.

 

W poprzednim domu mieliśmy na ścianie powieszony telewizor, na stałe podpięty do kompa i powiem Wam, że było to fajne - wtedy to się zdjęcia oglądało cały czas.

Komputer chodził praktycznie na okrągło (stacjonarny) i jak tylko włączył się wygaszacz, to pokazywały się w przypadkowej kolejności zdjęcia i filmiki.

Odpowiadało nam to, szczególnie że telewizor był w centralnym miejscu salonu, widoczny również z kuchni i dzięki temu zdjęcia były praktycznie ciągle oglądane:

Teraz inny dom, inne warunki i w dobie laptopów, ciężko podłączyć coś na stałe do telewizora, żeby puszczało na okrągło zdjęcia - ja przynajmniej nie znalazłem jakiegoś sensownego na to rozwiązania.

W kuchni umieściliśmy małą ramkę (chyba z 10 cali), na której są wgrane pomniejszone wszystkie nasze zdjęcia i w ten sposób zdarza nam się wracać do tego, co przeszliśmy - he, he ale zabrzmiało

 

Podzielcie się, po co Wy je robicie, kiedy i gdzie je oglądacie, komu pokazujecie?

Ja czasami łapię się, że bezsensownie pstrykam zdjęcia i coś co warto zobaczyć czasami często (czasami może zbyt często) oglądam przez wizjer aparatu ... .

Czy warto ich aż tyle pstrykać? Później to tylko problem z wyborem 40?

 

[chris_66]

 

Czy warto ich aż tyle pstrykać? 

 

odpowiem ci całkiem szczerze - od dłuższego czasu nie robię zdjęć w ogóle - czasem jakieś techniczne popełnię dla udokumentowania czegoś , albo do sprzedania towaru 

 

skupiony jestem na tym co widzę i mogę to przeżywać dokładnie w tej chwili

 

często zastanawiam się co robią ci wszyscy ludzie którzy są wokół mnie - byłem ostatnio na fajerwerkach - wiadomo, ze na zdjęciach czy filmie to g00wno widać , a wokół mnie kupa ludzi która filmuje jakimiś tandetnymi telefonami , zdjęcia robi a nie skupia się na tym co jest tu i teraz 

 

jakieś trzy fotki pamiątkowe żona zrobi, żeby było widać jak dzieci rosną a my starzejemy się - wystarczy aż nadto 

 

chyba już wyrosłem z fotografii - ważniejsze jest to co teraz widzę, czuję to co zapamiętam i zostanie we mnie , doskonale pamiętam moje podróże po bliskim i dalekim wschodzi, dawnym ZSRR i okolicach bez aparatu bo nie było kasy (znaczy szkoda było na aparat, filmy i noszenie tego wszystkiego) , zamiast tego miałem umysł otwarty i wciągałem wszystko wszystkimi możliwymi zmysłami 

 

teraz wiem, że wtedy dobrze robiłem - mam wspomnienia , jak będę już bardzo stary to te teoretyczne nie zrobione zdjęci i tak mi na nic się nie przydadzą 

[Voit]

Ramka cyfrowa.
Stoi sobie na komodzie i wyświetla zdjęcia.
Wcześniej zdjęcia przeglądałem tylko na kompie, zazwyczaj zaraz po zrzuceniu z karty pamięci. Zwykle raz.
Niestety, technologia cyfrowa zabiła magię fotografii.
 

[ADRIAn]

Pokazuję zasiedziałym gościom.

Jak powszechnie wiadomo, pokazywanie rodzinnego albumu to ostatni punkt wizyty i dyskretny znak, że powinni już sobie pójść... 

 

To co dla nas jest fascynujące, zabawne, godne uwagi na fotografii nie koniecznie jest takim dla innych.  

[Pierzasty]

Mnie też drażni robienie miliona zdjęć i przedzieranie się przez nie. Praktycznie pewne jest że za 10 lat ilość ich nie pozwoliła by na obejrzenie wszystkich... Dlatego mam taki system, że np z 3 tyg. wakacji zdjęcia trzymam kilka miesięcy, później większość kasuję. Zostawiam tylko niewielką część wybranych , najlepszych, najlepiej obrazujących miłe chwile.

[reflexes]

Ciekawy temat. Ja robię i będę robił, bo oglądam. Nie oglądam na kompie, bo staram się szybko zgrywać na płyty (kiedyś starciłem wraz z awarią kompa kilka lat wspomnień) tylko oglądam wywołane. Żona ma hopla na tym punkcie i co roku wywołujemy około 1000 zdjęć (moim zdaniem też zadużo) ale to ona je opisuje i układa więc się nie wtrącam, a z przyjemnością czasem w leżąc w sypialni ściągam jakiś losowy album z półki i oglądam. Zdjęcia na gorąco czyli zaraz po urlopie oczywiście pokazuję i znajomym i rodzinie.

[Dreadowscy]

My robimy wiele zdjęć...

 

Ale nieco może inaczej.

 

Najmniej fotograficznych chwil w sumie mamy z imprez "jednomiejscowych" gdzie przyjeżdża się dla ekipy, a nie dla miejsc. Chociaż nie pozostawiamy takich momentów całkowicie bez archiwizacji.

Natomiast zdjęcia "z drogi" to już zasługa urodzonego reportera jakim jest Dreadowa...

Fakt, że wtedy z takiej wyprawy trzytygodniowej przywozimy 2... 3 tysiące zdjęć.

Ale nie trzymam ich wszystkich.

Wstępna selekcja idzie w pierwszych dniach po powrocie...

Potem drugi etap... każde jeszcze raz idzie do oceny... potem do obróbki cyfrowej. Mamy XXI i po to wymyślono cyfrówki szybkomigawkowe i programy do obróbki by z nich korzystać.

Nie używamy niczego wymyślnego. Prosty program z podstawowymi parametrami.

 

Gotowy produkt leci na serwer opłacany drobną sumą raz w roku, po to by uniknąć "umarcia komputera".

 

Do tego jeszcze często-gęsto składamy krótką, wesołą relację z filmów których też przywozimy po kilka godzin materiału.

Zazwyczaj składam z tego 15-25 minut z obowiązkowym podkładem z wykorzystaniem muzyki popularnej w danym miejscu.

 

I teraz pewnie ktoś spyta: PO CO ?

 

Bo przychodzi ten jesienny... zimowy wieczór... gdy wskakuję na melancholijną nutę... rzucam jakiś zestaw na wiszący na ścianie telewizor i... to jakoś tak wraca.

 

Ktoś mądry powiedział kiedyś: podróż nie zaczyna się wyjazdem i nie kończy jej końcem... zaczyna się z pierwszym planem... pierwszą myślą... a nie kończy się nigdy... zawsze pozostaje w nas i trwa tak długo, puki trwa o niej najmniejsze nawet wspomnienie.

 

 

Wyschnięte słone jeziora - Maroko okolice Taouz przy granicy z Algierą

Edytowane 27 Września 2016 przez Dreadowscy (wyświetl historię edycji)

[KonopkaJ]

Ja także się zgadzam, że ramka cyfrowa to super rozwiązanie. Bardzo praktyczne, dlatego każdemu polecam.

Profesjonalne mieszczą nawet kilka tysięcy zdjęć.

[Dreadowscy]

Nooo.... ale o ramce cyfrowej nie pomyślałem.

 

Zaraz zobaczę czy takie większe a'la obraz na ścianę robią...

Że też jakoś nigdy mi to przez głowę nie przeszło...

[Powsinogi]

Zamiast ramki cyfrowej - polecamy kupić na allegro używamy monitor płaski i komputer - wielkości pudełka papierosów.

Przez lata mieliśmy jeden z pierwszych modeli Raspberry pi (w starszych modelach były z linuksem jako systemem operacyjnym), teraz mamy coś z Windowsem na pokładzie.

Całość podpięta do automatycznej wtyczki - włącza się w ustalonych przez nas godzinach.

Od komputera do ramki idzie kabel HDMI.

Całość prądu bierze mało, nie hałasuje, nie grzeje się, poprzez USB mamy podpiętą klawiaturę bezprzewodową.

Zamist dysku dodatkoweego - karta SD, i ew. dodatkowy pen-drive można dać. Mamy 14 000 zdjęć na tym.

 

Monitor wisi na ścianie, komputer na szafce obok leży i go nie widać.

Na monitor mamy założoną drewnianą ramkę i goście często podskakują zaskoczeni, że zdjęcie się zminia - jak w Harrym Potterze

 

 

Ramki cyfrowe mieliśmy w sumie 3 - 2 małe, duża i fajna okaząła sie droga, jak nam cło kazali płacić (z Chin sprowadzana, cło pomimo, że kwota zbyt mała była). Się do tego szybko zepsuła.

Przykładowy mini-komputer:
http://allegro.pl/komputer-modecom-free-mini-pc-windows-10-i6513114740.html

Raspberry pi

http://allegro.pl/raspberry-pi-3-obudowa-zasilacz-2-5a-fv23-wawa-i6427690754.html- nasze miało przezroczystą obudowę, zrobiliśmy w obudowie dodatkowe dziurki, by się lepiej wietrzyło. Trochę za bardzo się nam grzał.

 

Ogólnie mamy taki system już ponad 5 lat. Wymieniliśmy komputer na ten z windowsem. Reszta taka sama. No i zdjęć dokładamy

[Heniekag]

Profesjonalne mieszczą nawet kilka tysięcy zdjęć.

 

Zamist dysku dodatkoweego - karta SD, i ew. dodatkowy pen-drive można dać. Mamy 14 000 zdjęć na tym.

 

Ja wiosną się wreszcie wziąłem i kupiłem ramkę (jak pisałem około 10 cali):

Sciągnąłem program Fotosizer:

I zmniejszyłem wszystkie zdjęcia tak, że mieszczą się na jednej karcie SD, a rozdzielczość dopasowaną do możliwości ramki:

Po wgraniu posegregowanych zdjęć okazało się, że ramka wybiera losowo zdjęcia w taki sposób, że oglądamy cały czas zdjęcia z tego samego okresu. Załącząłem kombinować i wgrałem wszystkie do dwóch katalogów - do jednego z jakiś tam względów systemowych się nie dało. Zaczęło być lepiej ale i tak mamy wrażenie, że niektórych zdjęć nigdy na niej nie widzieliśmy. Ramka włącza się o 7:00, wyłącza o 23:00 i może to jest problemem.

Ogólnie mamy taki system już ponad 5 lat. Wymieniliśmy komputer na ten z windowsem. Reszta taka sama. No i zdjęć dokładamy

 

Fajny pomysł. Myślałem o czymś takim ale z telewizorem jako monitorem, niestety żona jakoś nie chce się zgodzić na coś takiego w naszym obecnym salonie.

Plusem tego jest to, że mogą być wyświetlane nie tylko zdjęcia - filmiki również - tak było na windowsowskim wygaszaczu ekranu.

[Powsinogi]

Coś w stylu fotosizer też jest w użyciu u nas

Mamy o tyle fajnie, że w razie potrzeby napiszemy sobie odpowiednie skrypty (na raspberry pi) albo programy na windows, które odpowiednio wyświetlają zdjęcia.
Teraz lecą z jednego katalogu - z tych wakacji.

a ten nowy mini-komputer też pozwala na wyświetlenie filmów. 
Zdjecia zrobimy i wrzucimy, jak to wygląda u nas.

[witus]

Zdjęcia są fajne po jakimś czasie. Pamięć jest zawodna, fajnie wrócić po latach i sobie przypomnieć. Ogromną frajdę sprawiają też młodszej córce jak może podejrzeć jak bardzo jest podobna do 10 lat starszej siostry.

 

Zdjęcia po zrzuceniu z karty staram się na bieżąco poddać selekcji. Wszystkie od wielu lat przechowuję w Lightroomie. Kopia na dodatkowym dysku.

 

Wszystko też natychmiast ląduje w cyfrowych albumach w darmowej usłudze google photos. Linki do tych albumów udostępniam rodzinie lub oglądam z żoną na naszych telefonach (aplikacja google zdjęcia) czy tabletach (lub telewizorze).

 

 

Najwięcej emocji rejestruję oczywiście za pomocą telefonu. Te zdjęcia z dodatkowym komentarzem wpadają do cyfrowego pamiętnika Day One. Tu większość załatwia aplikacja, przyporządkowując do zdjęcia informację o tym jaka w tym dniu była pogoda, ile kroków zrobiliśmy, czy gdzie to było na mapie. Dzięki synchronizacji dostęp do Day One jest z telefonu, tabletu i komputera.

 

 

Telewizor to chyba najlepsza ramka cyfrowa, z podpiętym rospberry pi, apple tv, konsolą lub jakimkolwiek boksem, który może podłączyć się do jakiejkolwiek chmury gdzie są nasze zdjęcia (google photos, flickr, 500px itd.).

[Dreadowscy]

Day One.... hmmm... no to mnie zaintrygowałeś

 

już szukam...

dzięki...

[bartosz_b]

Pomysł z malinką mnie zaintrygował, już jakiś czas temu zastanawiałem się nad tym komputerkiem ale architektura cpu nie pozwalająca na uruchamianie większości exe-ków mnie zniechęciła. U nas również się robi wiele zdjęć, chociaż wcześniej jakoś cykaliśmy więcej fotek, leciało to w tysiącach, a teraz może koło setki przywozi się z wakacji i trochę filmików głównie ze snorklingu. Zdjęcia żona sobie segreguje, podciąga kolory i idą do wywołania. Albumy potem są opisane latami, albo wyjazdami, zależy ile tych zdjęć się wywoła.

Ja znowu osobiście ze względu na pracę i zamiłowanie wolę rozwiązania cyfrowe, dlatego zaraz zabieram się za szukanie maliny