AUSTRIA 2011, czyli " tak pachniało tamto lato 86..."

[100pa]

Ja też czekam

[JacekSz]

Hitchcock przy was mógłby się wiele nauczyć! Ja co chwilę sprawdzam, czy jest nowy post, a tu nic - przerwanie akcji w takim momencie powinno być karalne

[b.b tulipan]

Tak, to jest najbardziej sensacyjna opowieść a zarazem wyprawa.

Już dostałem wypieków na całym ciele, nie tylko na twarzy.

Tak zgranej paczki to nawet sam Hans Klos by nie zdołał zmontować.

Jak wspaniale się uzupełniają nawet w pisaniu scenariusza.

No i czekam najbardziej na reakcję zamieszanej w ten spisek naszej PIERWSZEJ DAMY, BASIEŃKI.

 

 

:blagac: :blagac: :blagac: :blagac:

[Dżuma]

chyba ma niezły ubaw widząc nasze głowy wystające zza przyczep

 

 

Oj wcale nie było mi do śmiechu. Po ponad roku kombinowania te ostatnie godziny dłużyły mi się niemiłosiernie. Myślałem tylko o jednym, żeby się udało i żeby już było po wszystkim. Godziny za kierownicą i tysiące różnych myśli. Tuż przed przyjazdem pomyślałem sobie „Cholerka, a jak Basia zemdleje jak ich zobaczyÔÇŽ”. Po tych kilku wspólnych latach znam trochę moją żonę, ale któż to jest w stanie przewidzieć reakcję organizmu. Teraz się z tego śmieję, ale takie myśli też mi przebiegały przez głowę. „ Ale masz zimne i spocone ręceÔÇŽ a ja mam ciepłe” usłyszałem. Zazwyczaj jeżeli już, to z ich temperaturą jest na odwrót. „ A tak jakoś wieje z tej klimyÔÇŽ” stwierdziłem. Po takich przemyśleniach miał mnie prawo oblewać zimny pot.

 

 

 

Obiecankowuję, że użyję wszelkich argumentów w celu zmotywowania piszących do zamknięcia tematu w dniu dzisiejszym.

[b.b tulipan]

no i Zbyniu popadł w dalszą konspirację. czeka aż Basieńka wyjdzie na spacer.

[filipinka]

No chyba kolej na mnie.

Początek Zbyszek właściwie opisał, tzn. moje pytania o miejsce urlopu. Z tym, że właściwie przez wiekszość czasu moje słabe zainteresowanie związane było z brakiem czasu na zastanawianie się nad tym, z powodu dużej ilości zajęć szczególnie związanych z pracą. Ucieszyłam się w sumie propozycją wyjazdu do Czech, ponieważ zawsze chciałam pojechać do Pragi.

Pierwsze niespodzianki pojawiły się już w Polsce przed wyjazdem. Zbyszek przyjechał po mnie do domu i kiedy już z resztą bagażu poszliśmy do samochodu, który nie był widoczny z okien naszego mieszkania, przeżyłam szok .

 

Od jakiegoś czasu Zbyszek wspominał, że musi jeszcze zrobić laurkę dla Basi.

Laurka... Kiedyś robiłem coś takiego w przedszkolu ale jaką laurkę wykombinuje Dżumik

Zobaczyłam laurkę. Tego raczej nie da się opisać, trzeba to zobaczyć. Zostało udokumentowane na zdjęciach, które mam nadzieję ktoś wstawi, bo ja ich nie mam. Byłam trochę speszona, ponieważ mieszkamy w małej społeczności i raczej takich ekscesów nie widuje się na ulicach. Ale to było naprawdę bardzo słodkie i romantyczne.

Wyjechaliśmy. Kiedy okazało się, że jednak to nie Czechy są celem naszej podróży to wcale nie powiedziałam:

 

ale jak nie zawieziesz mnie do Pragi toÔÇŽ ”

tylko, że nie będę się odzywać do Zbyszka, jeżeli w czasie tegorocznego urlopu nie będziemy w tym mieście. A On na to "będziesz zadowolona". OK. Jedziemy dalej.

Zbliża się godzina 19, jesteśmy na miejscu. Na campingu w Fusch byliśmy 15 lat temu, ale nie poznałam. Później okazało się, że zaszło tam sporo zmian. Idziemy do recepcji. Pani daje kartę meldunkową i zaczynam wypełniać. Nagle Pani w recepcji patrzy na jakąś karteczkę na stole i widzę nasze nazwisko. Pyta po niemiecku czy mam 25 róż, przynajmniej tak zrozumiałam. Odpowiadam zgodnie z prawdą, że nie.

 

kiwa głową ze zrozumieniem (przynajmniej taką mamy nadziejęÔÇŽ. ) i wreszcie uśmiecha się do nas z sympatią Zakładamy, że dobrze wszystko zrozumiała i wracamy

Okazało się, że chyba jednak nie do końca zrozumiała. Wtedy wyjęła "bilecik" identyczny, z tym który był dołączony do bukietu róż, ten z cyfrą "24". I wyjęła jedną różę. To co myślałam w tamtej chwili to nawet trudno opisać. Pierwsza myśl, to jak Zbyszek się dogadał z Panią, przecież nie zna niemieckiego ani angielskiego . Na tym nie koniec, Pani kładzie na stole torebeczkę z napisem Apart (to ten gadżet, o którym wspominał). Trudno opisać co czułam: szok, wzruszenie, łzy. Wtedy na zewnątrz usłyszałam gitarę i śpiew. Popadałam w coraz większe zdumienie - "wynajął zespół??? , to niemożliwe." Spojrzałam w stronę drzwi i zobaczyłam całą grupę - Agatę i Artura z Majką i Beniem, Asię i Darka z Adą oraz Grażynkę, Patryka i Adama z gitarą. Śpiewali piosenkę SDM-u "Z nim będziesz szczęśliwsza" - jedną z moich ulubionych i jak znalazł na tę okazję. Tego już było za wiele. Łzy i śmiech. I oczywiście trochę byłam zła, że tak mnie wkręcili, to było jak scena z programu "Mamy Cię". Jednak byłam naprawdę szczęśliwa i jak to Zbyszek powiedział w czasie podrózy, zadowolona. Jestem przekonana, że wiele kobiet może mi pozazdrościć takiej rocznicowej niespodzianki.

Jeden z moich znajomych kupił żonie na 10 rocznicę ślubu mercedesa, ja jednak nie zamieniłabym się z nią, to chyba nie w naszym "karawaningowym stylu".

Potem już spędzaliśmy czas, jak na każdych wakacjach, z tą różnicą, że nie byliśmy sami, co było zresztą naprawdę fajne. Co zobaczyliśmy opiszemy w następnych postach.

 

Wszystkim wspólnikom "spisku" bardzo dziękuję. To były najwspanialsze wakacje jakie przeżyłam.

Chociaż, jak Wam teraz wierzyć?

 

[grace]

Wszystkim wspólnikom "spisku" bardzo dziękuję. To były najwspanialsze wakacje jakie przeżyłam.

Chociaż, jak Wam teraz wierzyć?

 

Kocham Cię Basiu za te słowa :serducha: Jeszcze raz ściskam Cię dziś urodzinkowo

A teraz jak to wyglądało z naszej strony....................

 

Dobiegamy do recepcji, której okno wychodzi na tę stronę, od której się skradamy. W obawie, by Basia zbyt szybko nas nie zauważyła, zaczajamy się za zaparkowanym tuż obok samochodem. Wyglądamy naprawdę dziwnie

 

Chwilę czekamy, gdyż nasza zaprzyjaźniona recepcjonistka musi mieć czas na zorientowanie się, że właśnie TĄ Panią (Aśka opisała Basię, jako niewysoką czarnulkę w okularkach ale Pani na wszelki wypadek zapisała sobie na karteczce nazwisko) ma zapytać o bilecik na dwudziestą czwartą różę, po czym ma jej ten kwiat wręczyć wraz z upominkiem od Zbyszka, który (upominek, nie Zbyszek ) razem z różami podróżował z nami do Fusch

Nie wiemy, czy już możemy zaczynać? Naradzamy się i decydujemy: „JUŻ”

Adam zaczyna na harmonijce ulubiony utwór Basi: „Z nim będziesz szczęśliwsza”ÔÇŽ Po chwili zaczynamy wszyscy śpiewać i powolutku wyłaniamy się zza samochoduÔÇŽ Zbliżamy się do recepcji. Zbyszek już na nas patrzy, Basia jeszcze nieÔÇŽ Podchodzimy jeszcze bliżej i wtedyÔÇŽÔÇŽÔÇŽÔÇŽÔÇŽÔÇŽÔÇŽÔÇŽÔÇŽÔÇŽÔÇŽÔÇŽÔÇŽÔÇŽÔÇŽÔÇŽÔÇŽÔÇŽÔÇŽÔÇŽÔÇŽ.............................................................................

Sami sobie wyobraźcie, co czulibyście gdyby pierwszego dnia urlopu, na który jedziecie tylko ze swoim współmałżonkiem, tylko we dwoje, na swój rocznicowy, romantyczny urlop, nagle zza węgła wyskoczyłaby jakaś śpiewająca grupa, w jednakowych koszulkach, z jakimiś takimi znajomymi twarzami, z podejrzanie świecącymi się oczamiÔÇŽ. Co jest grane???? To przecież nie może być możliweÔÇŽ.

Przecież z niektórymi z nich rozmawialiście jeszcze kilka dni przed urlopem i życzyli Wam super udanego wypoczynku

 

Basia była w szokuÔÇŽÔÇŽÔÇŽ.ÔÇŽ na szczęście nie zemdlała... Gdy już jako tako doszła do siebie, stanęła na progu recepcji i zawołała z uśmiechem: „Świnie jesteście” Po czym podeszła do każdego z nas i tak serdecznie nas wyściskała, że ja opisując to wszystko po prostu siedzę przed lapkiem a łzy jakoś tak same płyną po policzkachÔÇŽ. Dobrze, że nikt mnie nie widziÔÇŽ.............................

[adje]

Wszystkim wspólnikom "spisku" bardzo dziękuję. To były najwspanialsze wakacje jakie przeżyłam.

 

Kocham Cię Basiu za te słowa

 

A mi utkwiły w pamięci jeszcze inne słowa Basi, które zostały wypowiedziane od razu pierwszego wieczora

 

Jeden z moich znajomych kupił żonie na 10 rocznicę ślubu mercedesa, ja jednak nie zamieniłabym się z nią...

 

Zobaczyłam laurkę. Tego raczej nie da się opisać, trzeba to zobaczyć. Zostało udokumentowane na zdjęciach, które mam nadzieję ktoś wstawi, bo ja ich nie mam.

Biegnę z pomocą !!!

Oto laurka z obu stron.

Dodam jeszcze, że napis na Sercepie(bo taka nazwę otrzymał wóz Drżumały) to tekst piosenki której refren udało się wykonać

Edytowane 28 Sierpnia 2011 przez adje (wyświetl historię edycji)

[100pa]

Piękne i bardzo wzruszające ( coś mi chyba w oko wpadło ) . Wspaniały pomysł i cudowne wykonanie . Brak mi słów . Jesteście WIELCY.

[filipinka]

Dodam jeszcze, że napis na Sercepie(bo taka nazwę otrzymał wóz Drżumały) to tekst piosenki której refren udało się wykonać

 

To zresztą była jeszcze jedna niespodzianka, nie ostatnia.

Edytowane 28 Sierpnia 2011 przez filipinka (wyświetl historię edycji)

[Dżuma]

Skąd wziął się „zapach lata 86”?

Jak to bywa w takich sytuacjach, przypadek.

 

Bo to był po prostu lipiec 86ÔÇŽ :serce:

[JacekSz]

Najpiękniejsza opowieść na forum.

[b.b tulipan]

:brawo: sto lat...................niech żyją nammmmmm.

[Jawor_ki]

GRATULUJĘ pomysłu, GRATULUJĘ realizacji, GRATULUJĘ żony, GRATULUJĘmęża,GRATULUJĘ towarzystwa, GRATULUJĘ................... :dzieki:

 

 

 

PS. W życiu piękne są tylko ........ oby było ich jak najwięcej

[adje]

Cholibka, nie wiem czy dostałem, czy tez sam sobie dałem

Zapomniałem o fotkach z tego wielkiego wydarzenia.

NIestety, nie ma wielkiego wyboru, trudno było myślkeć o fotkach