Skocz do zawartości

Nasze wspomnienia z Rumunii 2009


Tomii

Rekomendowane odpowiedzi

Jeżeli chodzi o “poskładany” to muszę uzupełnić wątek o moją “prywatną” część wspomnień pt. “RUMUNIA 2009 - Lodówka moje hobby”.

Zaczęło się tak niewinnie. Już w trzecim dniu wyprawy musiałem wyciągnąć lutownicę (z lutownicą na wakacje... :) ) i naprawiać lodówkę przenośną. Taka mała awaria, czyli kabelki od zasilania padły. Tutaj okazało się również, że nie jestem przygotowany pod kątem elektrycznym do wyprawy, tzn. nie mam se co wetknąć w ichniejsze euro gniazdka.

 

Ciąg dalszy niestety nastąpił... :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • Odpowiedzi 299
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowane grafiki

Zbyszku, nie bój nic. Ja też byłem tematem żartów, gdy się przyznałem na wyjeździe, że w kufrze przyczepy wożę smarownicę do najazdu :) Nikt już nie chciał słuchać, że po prostu jej stamtąd nie wyjmuję, tylko :):):):):):)

Wożenie narzędzi to chyba takie karawaningowe zboczenie :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

I widzisz Petek, jak ja bym mial taka smarownice, to bym nie musial po powrocie z ostrych zjazdow z rumunskich gor rozkrecac najazdu na kempingu w Mako i smarowac suwadla, bo w upale i i pod wplywem duzej pracy smar poplynal i sie zaczelo zacierac...

 

Wiec Ci zazdroszcze. :)

 

Pozdro, J.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dzien drugi, czyli jazda, jazda, jazda i jaki mily final.

 

Zatankowani, z nalepionymi winietkami jedziemy dalej, wprawdzie na granicy bylo paru sprzedawcow roznych rzeczy, np. drewnianych, rzezbionych dzbanow? lub wedek!, ale nie bylo to specjalnie nachalne, po prostu jak to na granicy...

 

Kierunek Oradea, dojechalismy, drogi dobre, wjazd do Oradei troche przygnebiajacy, bo po obu stronach drogi sa ruiny roznych gigantycznych fabryk z epoki najlepszego z ustrojow, zreszta w calej Rumuni, w najbardziej niesamowitych a czasem przepieknych przyrodniczo i widokowo miejscach wylania sie jakis komin, albo jakies tasmociagi stare, albo na calkowitym pustkowiu wychodzi sobie z ziemi rura o srednicy pol metra i za troche ginie w ziemi...Tak po prostu jest. Albo w krzakach stoi sobie i pompuje rope z wnetrza ziemi takie cos wygladajace jak ruchomy mlot - dlatego ropa w tym kraju za to tansza jest...

 

Co do drog - znacznie lepsze niz w Polsce, naprawde, bylismy w szoku, przede wszystkim za 8 E mamy winiete na wszystkie drogi, nie ma zadnych bramek, sa 3-4 odcinki autostrad, ale takie konkretne, po 300 km, reszta drog glownych typu E iles jest kompletnie wyremontowana, pomalowana, z poboczem. NIE MA KOLEIN, mimo sporego ruchu Tirow i wysokich temperatur, sa stacje, czasem wiekszy parking i jakies jedzonka.. :)

Oczywiscie, widac, ze jeszcze nad tymi drogami pracuja, ale RZECZYWISCIE pracuja, a nie gadaja, robia w soboty, niedziele, a nawet jak robia, to nie zamykaja calej drogi, tylko zwezaja i robia podzas normalnego ruchu, czyli postep jest od razu widoczny.

 

Jedynym slabym punktem byla ( ALE BYLA! w przeciwienstwie do np. mojego miasteczka ) obwodnica Bukaresztu, normalnie lepiej jest pojechac przez miasto, ale w 6 przyczep sprobowalismy jednak obwodnicy - lekki koszmar bo koleiny jak fix i ciagle roboty, ale powoli da sie rade, choc niektorym obwodnica sie potem snila... :)

 

Oznakowanie - takiego mozemy sobie tylko u nas zyczyc - kazda, nawet lokalna droga ma co kilometr duzy slupek, na ktorym jest napisany nr drogi i odleglosc do nastepnej miejscowosci, suuuper, drogowskazy duze i widoczne, nie zgubilismy sie ani razu.

 

w Oradei tez sie nie zgubilismy, przejechalismy, i zaczely sie gory czyli podjazdy na 1200 m ze spadkiem do 10%, niezle - dla mnie, czlowieka z plaskiego Mazowsza i do tego z kioskiem warzywnym za plecami to bylo COS.

Planowanie podrozy po Rumuni nalezy raczej robic z odpowiednim marginesem czasowym, nam zawsze wychodzila srednia 50 km/h, pamietac trzeba, ze pokazana na mapie prosta droga moze sie okazac prosta tylko w teorii, bo przekracza wlasnie jakies pasmo gorskie i najpierw trzeba serpentyna wjechac do gory a potem na dwojce z niego zjechac, co poza emocjami zabiera troche czasu...

 

I tak sobie jedziemy, jedziemy, zaczynamy powoli dojezdzac, zaczyna sie robic ciemno, mamy jeszcze z 70 kilometrow, wszyscy maja juz powoli dosc a tu nagle co sie dzieje?

 

Dzwoni niezastapiona Kolezanka Szaraja :) , ktora miala nas gonic a tymczasem okazuje sie, ze pojechala inna droga i juz jest na kempingu w Carcie, mowi, ze fajnie i na nas czeka. :):)

 

NOOO, to nas podnioslo na upadajacym duchu i na 23 dojechalismy do pieknego kempingu w Carcie.

 

http://www.campingdeoudewilg.nl/

 

POLECAMY WSZYSTKIM.

 

CDN.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Co, co - myslicie, ze wszystko OD RAZU powiedziane bedzie, a samych zdjec przywiezlismy 1563 dokladnie, no to trzeba troche wszystko posegregowac, poza tym o czym bedziemy zima pisali...

 

Kemping w Carcie baaaardzo fajny, taki jak lubie - nie w zadnym kurorcie, tylko w srodku prawdziwej , rumunskiej wsi, za plotem rzeczka gorska szumi zimna woda, z drugiej strony koniki sie pasa za plotem,

troche w cieniu, troche na sloneczku. Gospodaraze baaaardzo sympatyczni - mowia po angelsku i nemecku, no i nauczylismy ich po naszemu "na zdrowie ". Dla dzieci raj.

Trawka, sanitariaty w dawnej oborce, czysciutko, ciepla woda, jest gdzie wylac w razie czego chemie, prad, wszystko co trzeba. Nawet rano koguty pieja, czyli bajka...

We wsi dwa sklepiki, mozna piechota, mozna rowerkiem, ludzi bylo srednio, troche miejscowych, troche Wegrow, troche Polakow z namiotem, cisza, spokoj.

 

Do Sibina 40 km, na DROGE TRANSFOGARSKA jakies 20 km, widok na majestatyczne i ze sniegiem gdzie nie gdzie Fogarasze po wyjsciu z przyczepy bezcenny.

No i na miejscu jest pozostalosc sredniowiecznego opactwa Cystersow, zniszczonego przez Tatarow i Turkow

ale troche zostalo...

 

CDN. :czerwona:

 

http://www.campingdeoudewilg.nl/ naprawde smialo mozna polecic.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dzien trzeci, czwarty i piaty, czyli nie robimy nic.

 

ALE zwiedzamy Sybin, Droge Transfogarska, zamek Drakuli w Poienari, zagladamy w przepasc na zaporze przy jeziorze Vidraru i jedziemy ogladac gdzie urodzil sie Vlad Palownik, patron naszej wyprawy, czyli do Sigisoary.

 

Kolegow uczestnikow do pisania zapraszam, bo sam wszystkiego nie dam rady, nie mowiac o zdjeciach

a wycieczki byly przerozne. :czerwona:

 

J.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

Ładowanie
  • Witamy

    Witamy na największym polskim forum karawaningowym. Zaloguj się by wziąć udział w dyskusji.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.