[Relacja] Karawaningowa zdrada - Last Minut Lejdis Lefkada!

[Kajetan]

Ło matko! Ale miałem zaległości.....   Piękna ta Grecja....tylko czemu tak daleko ????

 

Pazurki - szacun  

 

Jedzonko......   :slina:  Nigdy nie miałem wstrętu do owoców morza, więc ośmiorniczki mi nie przeszkadzają  

 

Dawaj dalej. Z twojej relacji i ilości zdjęć, wynika, że byłaś tam co najmniej rok, więc jeszcze trochę do opowiadania zostało...

[gusia-s]

                         

Wiem, że nie przepadasz 

Ja lubię ale tooo coś! nie trafiło w moje kubki smakowe  .

 

Ło matko! Ale miałem zaległości.....   Piękna ta Grecja....tylko czemu tak daleko ????

 

Pazurki - szacun  

 

Jedzonko......   :slina:  Nigdy nie miałem wstrętu do owoców morza, więc ośmiorniczki mi nie przeszkadzają  

 

Dawaj dalej. Z twojej relacji i ilości zdjęć, wynika, że byłaś tam co najmniej rok, więc jeszcze trochę do opowiadania zostało...

Otóż to! trochę daleko ale też nie na końcu świata ... przy 3 tyg. wolnego wcale bym się nie wahała ciągnąć się tam z budką ... przy 2 już trochę   

 

Pazurki - prawda, że piękne  dzieło mojej córki, która z pasji uczyniła zawód mimo studiów na zupełnie innym kierunku  

 

My też nie mamy wstrętu do owoców morza i często w domu sobie robimy takie różne 

Sałatka z ośmiornicy - była mięciusieńka  Robiąc ośmiornicę, należy pamiętać że świeżą trzeba koniecznie obić aby skruszała - mrożenie zastępuje tłuczenie

 

Kalmary panierowane z grzankami w oliwie z oliwek + Penne z owocami morza w sosie śmietanowo/winnym

 

Makaron z atramentem z  kałamarnic i owocami morza

 

Palce lizać 

 

Kajetan ... ostrzegałam o ilości fotek  to i tak tylko wybrane.

Jakbyś się pogubił to przypominam - aktualnie realizujemy 3 dzień pobytu ... myślę, że dziś dojedziemy do końca wycieczki dookoła wyspy   

 

Jakaś inna zdrada mi się rzuciła w oczy na forum  idę zatem na przeszpiegi 

[gusia-s]

Wracajmy do wycieczki dookoła wyspy

 

cd. 18.09.2015 piątek – dookoła wyspy – Muzeum Oliwy "Fabbrica"

 

Kolejnym punktem programu wycieczki są odwiedziny w Muzeum Oliwy w Sivros, wiosce leżącej w górach na południu wyspy - nad Vasiliki. Najpierw jednak musimy pokonać dość trudny dla autokaru odcinek trasy przebiegający przez wieś Kalamitsi. Główna droga wiodąca dookoła wyspy przebiega właśnie przez wioskę i wcale nie wygląda w tym miejscu jak główna  . Nasz autokar pasuje tu jak słoń do składu porcelany  Przeciskamy się ostrożnie wąziutką drogą zaglądając do okien domów stojących tuż przy trasie. Na mijankę w tym miejscu nie ma jakichkolwiek szans. Jak ktoś chętny niech się przejedzie tą trasą na Street View.  

 

Posiłkuje się fotkami ze Street View gdyż mój aparat w tym momencie odmówił już współpracy - padły baterie a zapasu nie wzięłam   

Tak fragmentami wygląda na Lefkadzie droga zaliczana do głównych

 

 

Być może o tym miejscu wspominał Sisar opisując swoją przygodę z Lefkadą, kiedy pisał że myślał iż wjechał komuś na podwórko, tylko że On jechał chyba z przeciwnego kierunku   Faktycznie przejazd z   przez Kalamitsi nie jest najlepszym pomysłem, ale skoro Sisar przejechał to znaczy, że da się  Kempingi na wyspie są jednak tak usytuowane, że nie ma potrzeby tędy jechać.

 

Na wyjeździe z Kalamitsi jest krzyżówka, jadąc prosto dotrzemy do plaży Kavalikefta gdzie jest parking a z niej pieszo do przyległych Gaidaros, Aivali i Megali Petra – oczywiście osobówką a nie autokarem, bo zjazd do tych plaż jest bardziej kręty niż na Kathsime   

 

My skręcamy w lewo a po dotarciu do następnego skrzyżowania  z drogi głównej odbijamy w prawo i o wiele wygodniejszą już trasą zmierzamy w kierunku Vasiliki. Trasa ta jest dużo lepsza (ma dwa pasy w przeciwnych kierunkach) niż widoczna na mapie główna droga odbijająca z tego skrzyżowania w lewo, która w większości wygląda tak  jest raczej wąska, pnie się do góry i ciężko na niej się minąć.

 

Bezpiecznie docieramy do fajnego punktu widokowego, z którego rozpościera się panorama na zatokę Vasiliki, w tle widoczna wyspa Itaka. Do dalszej dokumentacji pozostał mi już tylko tel. 

 

Zjeżdżamy w dół, przejeżdżamy brzegiem zatoki Vasiliki opanowanej o tej porze przez windsurferów. To nie księżyc na fotkach tylko odbicie lampy w autokarowej szybie  .

 

Na końcu Vasiliki znów odbijamy w lewo i kierujemy się na Sivros. Trasa jest ok., w większości wiedzie przez gaje oliwne, co by tłumaczyło położenie dawnej tłoczni oliwy.

Jakieś 3 km przed wioską pojawiają się wąskie zakręty, na tym krótkim odcinku wspinamy się o 100 m. wyżej n.p.m.

Trasa dojazdu z Panoramic View do Sivros - klik

 

Parkujemy na pochyłej uliczce  – lokalizacja  - miałam obawy czy mimo hamulca autokar nie zsunie się. 

Widoczna po lewej uliczka prowadzi do Muzeum oliwy "Fabbrica".

 

Sivros jest bardzo malowniczą wioską, pełno tu palm, okazałych opuncji i drzew eukaliptusowych.

 

Idziemy do muzeum, znajdującego się w odrestaurowanym budynku gdzie kiedyś mieściła się tłocznia oliwy prowadzona przez przodków jednej z najstarszych rodzin na wyspie. Tłocznia powstała na samym początku XIX w. i funkcjonowała do połowy lat 70-ych XX w. W 1997 r. budynek po starej tłoczni uznano za zabytek. 

 

Muzeum ponoć otwarto specjalnie dla naszej grupy, mimo że wg informatora powinno być czynne we wrześniu od 10 do 17. W ścisłym sezonie VI-VIII można tu zajrzeć codziennie bez uprzedzenia, od 10 do 22 – wstęp 2,5 eu, dzieci poniżej 16 lat za free. My nie musimy już nic dopłacać, wejściówki ujęto w kosztach całej wycieczki.

Całe muzeum to zaledwie dwie sale. W tej pierwszej – większej oglądamy film przedstawiający proces produkcji oliwy oraz stare maszyny wykorzystywane niegdyś do jej tłoczenia. Początkowo prasa była napędzana za pomocą konia, potem zastąpił go silnik diesla a następnie silnik elektryczny.

 

W tej sali można się również zaopatrzyć w lokalne produkty m.in: oliwę z oliwek, topenade – czyli pastę z oliwek, kosmetyki w postaci mydełek, balsamów, świece oliwne ale też likiery czy dżemy z czerwonej i zielonej papryki.

 

Druga, malutka salka służy jako pomieszczenie do degustacji  . Próbujemy oliwę maczając w niej chleb, pasty oliwkowe i dżemy z papryczek na słodko i na ostro, te zielone są ostrzejsze. Wszystko smakuje wyśmienicie  Znalazło się tez po kieliszeczku likieru    

Wizyta w muzeum zajmuje niewiele czasu, może z 20 min.  - wracamy do autokaru, choć chętnie zaszyłabym się w tej sympatycznej wiosce na dłużej  .

Wyjeżdżając z wioski ledwo łamiemy się na jednym z zakrętów, przednia szybą przyklejamy się do okien jakiejś chałupy zaglądając ludziom do mieszkania  a zadkiem niemal przestawiamy ścianę innego budynku  – a wszystko na mocno pochyłej  jezdni zajmując całą jej szerokość  . Myślałam, że się tam zaklinujemy na amen i trzeba będzie autokar rozbierać na części pierwsze ale sprytny Pedro na centymetry ruszając kilka razy to w przód to w tył  jakoś wyprowadza autokar z tej pułapki.

Przed nami ostatnia atrakcja wycieczki dookoła wyspy … wizyta w lokalnej winiarni   

 

 

Cdn …   

[Kajetan]

My też nie mamy wstrętu do owoców morza i często w domu sobie robimy takie różne 

Sałatka z ośmiornicy - była mięciusieńka  Robiąc ośmiornicę, należy pamiętać że świeżą trzeba koniecznie obić aby skruszała - mrożenie zastępuje tłuczenie

P2280068.JPGP2280073.JPGP2280077.JPGP3010078.JPG

 

Kalmary panierowane z grzankami w oliwie z oliwek + Penne z owocami morza w sosie śmietanowo/winnym

6375_n.jpg20131015750.jpg

 

Makaron z atramentem z  kałamarnic i owocami morza

7923_n.jpg10270_n.jpg

 

Palce lizać 

 

 

 

Muszę Cię umówić z moją żoną, na jakimś zlocie   :slina:      

[gusia-s]

Muszę Cię umówić z moją żoną, na jakimś zlocie   :slina:      

No nie wiem ... raczej z Tomem bo u nas to głównie on kucharzy 

[Kajetan]

No nie wiem ... raczej z Tomem bo u nas to głównie on kucharzy 

 

No dooobra, niech sobie pogotują. A my sobie w tym czasie....   

[gusia-s]

Jak obiecałam - dziś skończymy objazd wyspy

 

cd. 18.09.2015 piątek – dookoła wyspy – Winiarnia Lefkaditiki

 

Jednym ze sztampowych produktów Lefkady jest wino  , produkowane tu z dwóch lokalnych szczepów winorośli – Vardea (zielone owoce) i Vertzami (czerwone owoce). Na Wyspach Jońskich występują czterej główni producenci wina – najmniejszym z nich jest właśnie Winiarnia Lefkaditiki  Dojeżdżamy do niej z Sivros zaledwie w kilka minut. Łatwo tu trafić gdyż winiarnia znajduje się tuż przy głównej trasie pomiędzy Vasiiliki a Nidri – lokalizacja 

 

 

Winiarnia jest młoda, powstała dopiero w 2000 r. Wokół nie ma jednak rozległych winnic … jedynie kilkadziesiąt krzaczków Vertzami.

 

Owoce do produkcji wina są skupowane z całej wyspy, na której łączna powierzchnia upraw wynosi 1700 ha.

Szczep Vardea uprawia się w pobliskich miejscowościach Agios Petros, Sivros, Vassiliki, Kontarena i trochę w Marantohori. Z owoców tego szczepu wyrabia się wino białe.

Ze szczepu Vertzami charakteryzującego się głęboką , niemal czarną barwą produkuje się wino czerwone i różowe. Szczep ten występuje niemal wyłącznie na Lefkadzie … niewielkie uprawy można jeszcze trafić na zachodnim Peloponezie czy w zachodniej i środkowej Grecji jednak są one na tyle małe, że służą jedynie jako dodatek do innego szczepu, wspomagając poza walorami smakowymi wydobycie intensywnego koloru wina.

Wokół winiarni rośnie właśnie Vertzami i akurat dojrzało - skubnęłam kilka owoców na próbę, smakują rzeczywiście niesamowicie  

 

Idziemy poznać proces produkcji  .

Cała produkcja wina łącznie z butelkowaniem odbywa się tu na miejscu w dwóch budynkach, gdzie znajduje się nowoczesny sprzęt, kadzie, zbiorniki do fermentacji, dębowe beczki do starzenia się wina, laboratorium, taśma do butelkowania i piwnica do leżakowania –słowem wszystko co potrzebne  .

Lefkadzkie zbiory wystarczają jedynie na zaspokojenie lokalnego rynku  .

 

Mamy okazję popróbować tych dobroci  

W karcie win znajdują się wina wytrawne i półsłodkie … wszystkie w 3 kolorach, białe Vardea, czerwone i różowe Vertzami. Jamas!   

 

Przyznam, że ja za typowo wytrawnymi winami to nie przepadam więc mi średnio smakowało  ale koneserzy win wytrawnych zachwalali walory smakowe. Mi najbardziej smakowało jednak wino białe półsłodkie. Mam swojego lokalnego producenta wina, który mnie zepsuł do szpiku kości do tego stopnia, że drzewo wożę do lasu (czyt. do Chorwacji np.)  

W winiarni można zrobić zapasy: ceny od 6,6 do 8 eu – w lokalnych sklepach na wyspie 2-3 eu drożej.

Winiarnia w okresie VII-15 IX jest czynna codziennie w godz. od 10 do 20, w V, VI i od 15 IX do 15 X do g. 15 poza niedzielami.

 

 

 

To był już ostatni punkt naszej dzisiejszej wycieczki dookoła wyspy. Wracamy do Perigiali obserwując z góry zatokę Vlicho, która z uwagi na korzystne, osłonięte od morza położenie jest bazą dla wielu jednostek pływających.

 

Po drodze mijamy też chyba jedyną na wyspie stację paliw z LPG. Ceny jak na załączonym foto.

 

Do hotelu docieramy ok. 19 ej prosto na kolacyjkę    . Przyznam, że po wtopie z ośmiornicą już nieco zgłodniałam   

 

Podsumowując ... wycieczka mi się podobała. Do plusów mogę zaliczyć obecność naszej rezydentki, która praktycznie cały czas coś nam opowiadała o wyspie, o mieszkańcach o miejscach odwiedzanych. Była całkiem dobrym przewodnikiem - na pewno organizując taka wycieczkę samodzielnie mogłybyśmy zobaczyć to samo ale nie dowiedziałybyśmy się tylu ciekawostek. Zobaczyłyśmy wyspę w pigułce.

Minusem i wrogiem nr 1 był ograniczony czas choć z drugiej strony gdyby nie taki wyjazd zorganizowany ... zaległybyśmy zapewne na plaży i nie ruszyły się dalej  .

Lefkada poza plażami nie ma zbyt wielu zabytków czy takich miejsc must see, dlatego warto było zobaczyć te najważniejsze zamiast leżeć plackiem na plaży

 

​Trasa wycieczki przedstawiała się mniej więcej jak na foto, z tą różnicą że z Kathsimy pojechaliśmy prosto do knajpy przed Kalamitsi główną drogą (zaznaczyłam na czerwono) a nie jak teraz ciągnie na mapie przez góry.

Trasa wycieczki - klik

 

Zmęczone całym dniem padamy jak trusie o dość wczesnej porze  , jutro rano pobudka bo po 9 ruszamy w rejs na zachodnie wybrzeże Lefkady oraz okoliczne wyspy Kefalonię, Itakę i Skorpios  .

 

 

 

Cdn …     

[gusia-s]

Po drodze mijamy też chyba jedyną na wyspie stację paliw z LPG...   

Sprostowanie

Dostałam potwierdzone info, że na wyspie są jeszcze 2 stacje z dystrybutorem LPG na ulicy Lefkadas-Apolpainas w Lefkadzie. Tankowane było w lipcu 2015.

[gusia-s]

Dzień 4 - 19.09.2015 sobota – Rejs po Morzu Jońskim

 

Cape Ducato

Kolejny dzień wstajemy wraz z dzwonkiem budzika … nie ma leniuchowania! Dziś płyniemy w rejs po Morzu Jońskim. Szybkie śniadanko i już czekamy pod hotelem na transfer do portu w Nidri, który o dziwo zjawia się kilka minut przed czasem.

W porcie wypatrujemy naszej jednostki, mamy płynąć statkiem Eptanisos  – trudno go jednak nie zauważyć, to trzy pokładowy kolos na 500 osób   

Cumuje pomiędzy dwoma podobnymi, Nidri Star I  i Makedonia Palace. Każdy z nich ma prawie po 40 m długości, po 3 pokłady, kilkanaście WC, prysznice, bary, kąciki zabaw dla dzieci i każdy pomieści po 500 osób  .  W dzień pływają pomiędzy okolicznymi wyspami a wieczorami zamieniają się w dyskoteki.

Za bilety zapłaciłyśmy po 18 eu choć na początku chcieli po 20. I tak nie był to interes życia bo na plaży można było wydębić jeszcze taniej, nawet po 15 eu ale my wykupiłyśmy rejs hurtem od naszej rezydentki razem z greckim wieczorem na Meganissi  i wczorajszą wycieczką w koło wyspy. 

 

Zajmujemy miejsca oczywiście na dziobie najwyższego pokładu aby w trakcie rejsu mieć dobry punkt obserwacyjny i złapać trochę brązu na skórę  - planowo powinniśmy odbić o godz. 10. Na naszej jednostce jest najmniej ludzi co nas bardzo ucieszyło, nie na długo jak się za chwilę okaże    .

 

Pierwszy w morze wypływa Mekedonia Palace a tuż za nim odbija Nidri Star I, teraz kolej na nas ale … Nidri wraca  Po chwili przez megafon pada komunikat, że wszyscy z Eptanisos maja się przesiąść na Nidri Star … o nie     tam już jest gęsto!

 

Rad nie rad rzucamy się do wyjścia. Mimo wszystko udaje się jeszcze złapać mi 2 identyczne miejsca na najwyższym pokładzie Nidri Star – odpływamy

 

Przez megafon sączy się muzyka przerywana co jakiś czas przez przewodnika omawiającego trasę rejsu i mijane miejsca w kilku językach … oczywiście po grecku, angielsku, włosku, rosyjsku i nawet po chorwacku. Megafon strasznie zniekształca wypowiadane słowa więc czego nie zrozumiem po angielsku udaje mi się wychwycić po rosyjsku lub chorwacku  

Płyniemy wschodnim wybrzeżem wyspy w kierunku przylądka Cape Ducato, który jest najdalej wysuniętym na południe punktem wyspy.

 

Po drodze mijamy ponoć willę Giorgio Armaniego  - sławnego włoskiego projektanta, który upatrzył sobie Lefkadę jako właściwe miejsce na swoją letnią rezydencję. Jakby ktoś chciał się zabawić w paparzzi to podaję lokalizację    

 

 

Po godzinie rejsu na horyzoncie pojawia się już Cape Ducato zwany też Przylądkiem Lefkada, Przylądkiem Damy czy Lefkajskim stokiem - lokalizacja.

 

Mijamy jeszcze zatokę Vasiliki

 

I wreszcie przed nami Cape Ducato,  na jego szczycie znajduje się latarnia morska i niewidoczne z morza ruiny świątyni Apolla. Do tego miejsca, od strony lądu można się dostać autem.

 

Opływamy przylądek dookoła, jest piękny i dostojny.

 

Wiąże się z nim pewna historia a nawet trzy    

Po pierwsze - z 75 m klifu tego przylądka skoczyła ponoć do morza sławna antyczna poetka Safona, urodzona w VII w. p.n.e. na wyspie Lesbos. Powodem samobójczego skoku Safony miała być niespełniona miłość do Faona, przewoźnika i demona z orszaku Afrodyty. Nawiązując do tego zdarzenia miejsce nazywane jest często Przylądkiem Damy. Jednak ta historia nie jest raczej prawdziwa … bo choć dokładna data śmierci Safony nie jest znana, to z analizy jej dzieł wynika, że dożyła jednak późnej starości na Lesbos a zmarła i została pochowana między 604 a 590 r. p.n.e.

Safona była zaliczana do trójcy najwybitniejszych liryków starożytności. Była nauczycielką i mentorką młodych niezamężnych dziewcząt, które darzyła ogromną przyjaźnią a nawet uczuciem  . Inna legenda wysnuta na podstawie właśnie miłosnych i erotycznych liryk Safony kierowanych do swych uczennic głosi, że określenie kobiety homoseksualnej – lesbijka wzięło się od miejsca zamieszkania Safony – wyspy Lesbos.

 

Po drugie – W czasach starożytnych z klifu rokrocznie uroczyście strącano więźniów i chorych umysłowo. Był to rytuał – ofiarę nazywaną  καταπονδισμός (tonący)  wybierali kapłani świątyni. Skazańcowi przyczepiano ptasie pióra a nawet żywe ptaki, które miały spowolnić upadek, który ciężko było przeżyć choć nielicznym się ponoć zdarzało.

 

Po trzecie – od tego miejsca pochodzi nazwa wyspy λευκάδα – wzięła się od białego i skalistego urwiska opadającego wprost do morza, słowo λευκό  oznacza biały.

 

Obecnie, rokrocznie w lipcu z klifów odbywają się zawody greckich lotniarzy.  Przylądek pozostał też miejscem spotkań zakochanych  ale również ... niestety samobójców  .

 

Zgodnie z opisem trasy rejsu mieliśmy płynąć na plażę Egremni ale z niewiadomych przyczyn kurs zostaje zmieniony i płyniemy na Porto Katsiki – z daleka widać kotwiczący już tam statek Makedonia Palace, który wypłynął z 10 min. przed nami.

 

Cdn …   

Edytowane 24 Stycznia 2016 przez gusia-s (wyświetl historię edycji)

[gusia-s]

cd. Dzień 4 - 19.09.2015 sobota – Rejs po Morzu Jońskim

 

Porto Katsiki

To oczywiście najsłynniejsza plaża wyspy Lefkada, jej wizytówka, najbardziej obfotografowana przez turystów i znajdująca się niemal we wszystkich folderach i przewodnikach turystycznych o Lefkadzie. Często bywa mylona z Zatoką wraku na Zakynthos.

Porto Katsiki leży na zachodnim wybrzeżu wyspy u podnóża wysokich wapiennych klifów w kolorach od bieli po pomarańcz, silnie porośniętych roślinnością – lokalizacja 

 

Nazwa zatoki pochodzi od tzw. portu kóz, w przeszłości te zwierzaki jako jedyne miały do niej dostęp od strony lądu. W późniejszym czasie do Porto Katsiki poprowadzono drogę kończącą się na wysokim klifie, z którego wykuto schody umożliwiające dotarcie do plaży.

 

Im bardziej zbliżamy się do Porto Katsiki tym kolor morza się zmienia w intensywny turkus i cudownie kontrastuje z wapieniem.

 

Część plaży, nad którą wznosi się wyższy klif kryje się jeszcze w cieniu – dochodzi południe, jeszcze trochę i słońce oświetli i ten zakątek.

 

Po lewej widoczny malutki przylądek na końcu parkingu, z którego obserwować można Porto Katsiki w całej okazałości.

 

Mimo drugiej połowy września i dość trudnego dostępu, plaża wcale nie świeci pustkami …

 

Za chwilę zrobi się jeszcze tłoczniej, pokład opuszczają pasażerowie Makedonia, do których i my dołączymy … licząc, że oba statki nie są w pełni załadowane i że nie wszyscy zdecydują się opuścić pokład lekką ręką szacuję, że z 600 osób dołączy do stada  

 

Załoga Nidri przez megafon ostrzega pływających w wodzie ludzi przed nadciągającym kolosem – wbijamy niemal centralnie na plażę, tuż pod schody prowadzące na klif  .

 

Na plażowanie mamy godzinę – kto pierwszy wydostanie się z pokładu ten będzie miał więcej czasu  więc huzia na Józia  udaje nam się przecisnąć przez opuszczony trap jako jednym z pierwszych  

Na końcu trapu załoga szarmancko pomaga paniom w opuszczeniu statku. Jesteśmy na lądzie

 

Plaża ma jakieś 800 m długości, podłoże żwirkowo – drobno kamieniste. Bliżej klifowych ścian znajdzie się trochę cienia, są też niewielkie jaskinie. Wbite paliki oznaczają miejsca, pod którymi lepiej się nie rozkładać z uwagi na możliwość oberwania kamieniem w głowę z osypujacego się klifu jednak z tego co widzę nikt sobie tego nie bierze do serca. Plaża nie jest strzeżona.

Kolor wody … co tu gadać bajeczny …      jakiego jeszcze nie widziałam  

 

M. zostaje na dole lecz mi ciężko wytrzymać  i gonię na schody prowadzące na klif   Z głośników Makedoni wykrzyczano Lunchhhh  wiec część głodomorów rzuciła się pospiesznie na pokład    

 

Z pokładu Nidri wymiotło praktycznie wszystkich  

 

Wlazłam na samą górę, gdzie znajduje się parking i kilka tawern, w których można się posilić czy napić czegoś zimnego. Opcja dla leniwych przewiduje złożenie zamówienia u obsługi zasiadającej w dolnej części schodów

Widok z góry zachwyca  a jak pięknie musi tu wyglądać zachód słońca ...

 

Niektórzy całkiem daleko sobie pływają

 

Na parkingu sporo wolnych miejsc, co oznacza, że większość okupantów Porto Katsiki to przybysze z wody  W sezonie ponoć jest na nim o wiele tłoczniej. Do parkingu – od głównej drogi prowadzi asfaltowa ale w większości wąska na jedno auto droga, którą właśnie zjeżdża kamper czyli da się

 

Zmierzam na mostek

 

Widok w dół na lewo i prawo

 

Gdzieś tam daleko ciągnie się dużo większa Egremni na którą pierwotnie mieliśmy popłynąć.

 

A za mną … Porto w całej okazałości mieni się kolorami

 

Mostek na którym sobie stałam wtedy, też trochę oberwał podczas ostatniego listopadowego trzęsienia ziemi  

Źródło 

 

Wracam na dół, jest tak gorąco że najwyższa pora aby zanurzyć się w tej cudownej turkusowej otchłani  - o jak dobrze   

 

Jednak wszystko co dobre, fajne i miłe ma zwyczaj szybko się kończyć  … sygnał ze statku wzywa na pokład.

 

Rada dla odwiedzających Porto Katsiki - około 12-13 omijać plażę szerokim łukiem, albo przeczekać najazd na górze w jednej z tawern. W sezonie kiedy jest na niej i tak więcej przybyszów z lądu potrafi spłynąć dodatkowe 1500 osób na pokładach 3 wycieczkowców

 

Ku uciesze pozostałych plażowiczów opuszczamy Porto Katsiki, pod nami 2x tyle ludu co na naszym pokładzie.

 

 

Obieramy kurs na leżącą na południe od Lefkady - kolejną wyspę jońską - Kefalonię

 

Cała naprzód   

 

 

 

Cdn …   

[Kajetan]

Qrde. Bajecznie piękne miejsce..... Tylko jak z przyczepą dojechać         

[gusia-s]

Qrde. Bajecznie piękne miejsce..... Tylko jak z przyczepą dojechać         

Qrde ... ronmalnie .... jedziesz, jedziesz  aż dojedziesz  przecież drogi są, spanie masz na ogonie więc

Nawet na prom nie musisz wydać bo wjazd mostem 

Od Ciebie to rzut beretem ... jakieś 1850 km - to tylko 100 km więcej niż na Peljesac ode mnie   pikuś 

My na Peljesac wyjechaliśmy w sobotę o 3 rano, z godzinę nam zjadły    postoje też częste bo Bunia głodna LPG, o 23 kładliśmy się spać w Hr za węzłem Lucko. Pobudka o 4 i dalej w trasę, mały koreczek na granicy Hr/BiH/Hr i na półwyspie w Orebicu byliśmy w niedzielę koło 13-ej.  

 

Tylko ciekawe co nas czeka na granicach w tym sezonie? 

[gusia-s]

Lecimy a w zasadzie płyniemy dalej bo jeszcze dużo atrakcji przed nami w trakcie tego rejsu

 

Cd. Dzień 4 - 19.09.2015 sobota – Rejs po Morzu Jońskim

 

Wyspa Kefalonia – Fiskardo

 

Jak już wspomniałam w poprzednim odcinku z plaży Porto Katsiki płyniemy na wyspę Kefalonia. Naszym celem jest portowe miasteczko Fiskardo, położone na północnym krańcu tej wyspy – lokalizacja.

Między Vasiliki na Lefkadzie a Fiskardo na Kefalonii pływają regularne połączenia promowe, odległość wynosi ok. 12 mil.

 

W trakcie rejsu wydawany jest lunch  – popularne greckie souvlaki czyli grillowanie szaszłyki z pokrojonej w kostkę jagnięciny - na surowo wyglądały jak chudy boczek.  Na łba przysługują po 2 szt., do tego bułka i kawałek pomidora. Po zgrilowaniu są one mikrusich rozmiarów – nie dłuższe niż 10 cm i grube na max 1,5 cm – takie sucharki dosłownie  ale kolejka po nie jakby dawali po pół prosiaka  

W odróżnieniu do chorwackich fish picników, do lunchu nie podaje się tu żadnych % ani nawet zwykłego soku czy wody – dlatego dobrze mieć swoje picie bo na pokładzie drogachno  – mała puszka coli czy fanty 2,5 eu   wyrównują straty na biletach    

 

Do niewielkiego portu wpływamy rufą, na której my już oczywiście niecierpliwie oczekujemy zejścia z pokładu       Miasteczko z perspektywy pokładu statku prezentuje się całkiem przyjemnie . Malowniczy port otaczają niskie kolorowe domki.  

 

Fiskardo jest malutkie ale bardzo sympatyczne i bardzo kolorowe, podoba mi sie od pierwszego spojrzenia   . Jako jedyne na wyspie nie ucierpiało w silnym trzęsieniu ziemi, które nawiedziło w 1953 r. Kefalonie i pobliską Zakinthos powodując wtedy śmierć setek ludzi i raniąc tysiące. Praktycznie wszystkie zabudowania na obu wyspach zostały wtedy zniszczone – Fiskardo ocalało dzięki czemu zachowało swoją oryginalną architekturę.

 

Wyspy jońskie maja pod tym względem przerąbane     

Kefalonia zatrzęsła się też znacznie i to dwukrotnie na początku 2014 roku, siła wstrząsów była podobna do tej na Lefkadzie w listopadzie 2015 i podobnie dotyczyła zachodniego wybrzeża, na szczęście obyło się bez ofiar w ludziach.

Pięknie tam mają trzeba przyznać ale trochę strach, bo nigdy nie wiadomo kiedy będzie następny raz!

  

No ale wracamy do wycieczki

Złazimy ze statku i idziemy na spacer - mamy godzinkę do wykorzystania w dowolny sposób.

Plażować nie będziemy, choć praktycznie pusta plaża jest tuż obok – podłoże z drobnych otoczaków, łagodne wejście do wody, rosnące palmy wzdłuż plaży a na jej skraju stoliki pobliskich kafejek, których jest tu mnóstwo. Pijąc kawę czy coś innego  można nogi moczyć w wodzie Jedno mi tylko w tej plaży nie odpowiada – asfalt za plecami, choć ruch praktycznie zerowy.

 

Deptako/uliczka ciągnie się wzdłuż brzegu przez całą miejscowość. Przy niej pełno knajpek i sklepików wymyślnie udekorowanych.

 

Wstępujemy na lody. Cena mnie trochę zaskakuje  , nie płaci się za gałę tylko wg wagi … nasze 2 lody po 2 gały wyniosły 6 eu, trochę sporo, zważywszy że wcale nie były większe od chorwackich kugli nie mniej smakowały podobnie

Docieramy do ślicznego kamiennego placyku - (lokalizacja)  wysadzanego drzewkami oliwnymi i otoczonego przez niskie budynki w kolorze ochry. Na środku jest małe oczko wodne a w nim pełno dorodnych złotych karasi (chyba) … nie znam się za bardzo na rybkach  . Towarzystwa dotrzymuje im wielka kamienna żaba. Beznadziejni ludzie nawrzucali do oczka monet  … nie sądzę aby rybkom to służyło   

 

Snujemy się dalej miedzy wąskimi uliczkami.

 

Trafiamy na schody, prowadzą one na cmentarz położony na wzgórzu, po przeciwnej stronie zbocza, zaraz za cmentarzem jest zejście na kolejną, ale już zaciszną plażę z widokiem na sąsiednią wyspę Ithakę.

 

Wychodzimy ponownie na nabrzeże.

 

Tu też pełno przytulnych kafejek

 

I różnych jednostek pływających

 

Fiskardo może się pochwalić wieloma sławnymi gośćmi, bywają tu m.in. Steven Spielberg, Giorgio Armani, Tom Hanks, była też Madonna i George Lucas.

Ja też mogę się pochwalić, że byłam tam gdzie Oni 

 

Czas tu tak leniwie płynie, jednak godzinka to stanowczo za mało na posmakowanie tego zakątka. Ledwie zdążyłyśmy przetrzeć jego główne szlaki a już trzeba wracać pomału na pokład .

Wstępujemy jeszcze do sklepiku po wodę i pyszne, soczyste winogrona - jest ukryty we wnęce za budynkiem oplecionym przez okazałą bungewile.

 

Gramolimy się na pokład, oczywiście nie tak chętnie jak z niego schodziłyśmy - ostatnim spojrzeniem żegnamy śliczne Firkardo i odpływamy w kierunku Ithaki .

 

Jak będę następnym razem na Lefkadzie ... a będę! w to nie wątpię tylko nie wiem jeszcze kiedy to odwiedzę Fiskardo na cały dzień! a co! poplażuje sobie gdzieś na jego tyłach i jeszcze raz przeczeszę dokładnie wszystkie jego zakamarki 

 

Cdn …     

[gusia-s]

Cd. Dzień 4 - 19.09.2015 sobota – Rejs po Morzu Jońskim

 

Wyspa Itaka – czas na plażowanie

 

Itaka znana jest przede wszystkim jako legendarna Ojczyzna Odyseusza panującego tutaj w XII wieku p.n.e. Odyseusz opuścił Itakę kiedy udał się na wojnę trojańską, pozostawiając na wyspie żonę Penelope i dopiero co narodzonego syna Telemacha. Powrócił na łono rodziny dopiero po 10 latach tułaczki i wielu perypetiach jakie go spotkały. Wierna Penelopa czekała na męża choć miała wielu absztyfikantów - tak to przedstawił Homer w Odysei.

 

Wysepka niewielka, niecałe 100 km2, leży ok. 2 mil na wschód od Kefaloni, z którą posiada połączenie promowe. Nie jest zbyt popularna wśród turystów – głównie chyba z powodu dosłownie kilku miejscowości leżących tuż na wybrzeżu i braku fajnych plaż w ich bezpośrednim sąsiedztwie.

Program rejsu po odwiedzinach Fiskardo przewiduje jednak odpoczynek na jednej z plaż Itaki – na jakiej nie wiemy  ...

Płyniemy a przed nami wyrastają wysokie na 100 m. białe klify – Makedonia Palace już tam cumuje, z tej odległości jest ledwie widoczna, na tle klifów wygląda jak mała łupinka.

 

Im bliżej podpływamy tym bardziej mi się podoba 

 

Za chwilę się przekonamy o wyższości jakości plaż na Itace nad ich ilością – tego się zupełnie nie spodziewałam     - to rekompensata za Egremni, na którą nie dopłynęliśmy dziś. Przepiękna  , dziewicza, niedostępna od strony lądu! Obsługa statku mówi o niej Golden Beach ale na mapie jest zaznaczona jako Spiagge Bianche czyli White Beach taka drobna różnica w kolorach  - lokalizacja 

Na pokładzie poruszenie  , im bliżej brzegu podpływamy tym kolor wody znów zmienia barwę na obłędną  ! 

 

I niespodzianka  Statek nie dopłynie do samej plaży, zakotwiczymy w odległości kilkudziesięciu metrów od linii brzegowej – mniej więcej tyle... nie wiem ile ale wystarczy spojrzeć jak z tej odległości wyglądają ledwo widoczni ludzie w wodzie

 

Makedonia wpasowała się ciut bliżej.

 

Pod nami głębia  … kto chce może skakać do wody i próbować dopłynąć do brzegu.

Można z kółeczkiem  

 

Na pokładzie są też kamizelki ratunkowe, kto nie czuje się na siłach może z nich skorzystać.

M. nie daje się przekonać  … na nic tłumaczenia, że woda słona uniesie ją jak korek, że może skorzystać z kamizelki – uparła się i koniec … pływa ale tylko tam gdzie wie na pewno, że ma grunt pod nogami – tu na 100% go nie złapie, ta świadomość nie pozwala jej się przełamać

Mi oczywiście nie trzeba 2x powtarzać  , takiej atrakcji nie odpuszczę za nic  Poza tym być może to jedyna okazja by postawić stopę na ziemi Odyseusza  - kto wie, może przypływał tu ze swą ukochaną Penelopą na romantyczne chwile   

Ochotników jest wcale nie mało ale jakoś udaje mi się przecisnąć i dopłynąć do brzegu     

Halooooo ... tu jestem  

 

Woda cudownie ciepła, na plaży drobniutki żwirek zmieszany z piaskiem. Jest wspaniale       

Dzięki temu, że M. została na pokładzie mam małą sesyjkę  z cyklu Słoneczny patrol  nawet rekwizyt się znalazł   

 

Cudownie byłoby zostać na tej pięknej plaży tylko jak potem stąd wrócić?

Póki mogę korzystam z uroków wcale nie spiesząc się z powrotem na pokład.

 

Gdy sygnał wzywa do powrotu  też się nie spieszę, pływam w okolicy czekając aż większość wgramoli się na pokład.

 

Przy drabinkach jest taki ścisk, że obawiam się o życie  Wyczekuję chwili gdy robi się luźno i dopiero niepocieszona wracam na statek .

 

Na kąpiel mieliśmy tylko 20 min.  Czas pożegnać ten cud natury – wielka szkoda  Kurde ... to już kolejne dziś miejsce, z którym ciężko się pożegnać

 

Odpływamy 

 

Nasza dotychczasowa dzisiejsza trasa przedstawia się jak niżej. 

 

Obieramy kurs na wyspę Meganisi ...

 

 

Cdn …     

[Kajetan]

Z fajnymi miejscami w ogóle ciężko się pożegnać....