Krym 2012

[darek126N]

02.08.2012 - Eupatoria

 

Ten dzień spędzamy na zwiedzaniu Eupatorii, podążamy zaułkami starego miasta, podzielonego na trzy kwartały: karaimski, tatarski i ormiański. Domy są tu parterowe, brak asfaltu i nocnego oświetlenia.

 

Miasto otoczone było murami obronnymi które posiadały 5 bram, przez które prowadziła droga z miasta do Bakczysaraju

 

Na każdym kroku spotykamy urzekające elementy architektoniczne sąsiadujące z siermiężną brzydotą np. żółte rury z gazem, dziury w bruku itp. Ale właściwie nie powinno nas to dziwić, gdyż podobno jeszcze 10 lat temu miasto było smutną prowincją w porównaniu z południowym wybrzeżem. Przewodnik informuje nas że od tego czasu wyremontowano w nim wiele zabytków, a przynajmniej usunięto z nich gruz

 

Po drodze znajdujemy np. taką perłę chociaż w opłakanym stanie, być może jest to pozostałość łaźni tureckiej

 

W parku zadziwiają nas tubylcy którzy zamiast pochylać się nad kuflem piwa ekscytują się partyjką domino

 

Plaża w Eupatorii wbrew temu co mówi przewodnik nie jest ani piaszczysta, ani urocza, a opalać się na niej musielibyśmy się chyba tylko za karę

 

Meczet Piątkowy czyli Dżuma - Dżami zyskał sobie wsród nas nową nazwę - Dżumandżi. Nierówne traktowanie kobiet i mężczyzn rzuca nam się tu oczywiście w oczy

 

 

O soborze i chramie pisał już Jacek - nie będziemy się dublować. Zastanowiła nas tylko ta scenka - to pranie czy wietrzenie jak sądzicie?

 

Na zakończenie kilka ujęć, w tym ostatnie już wieczorem na kempingu

Edytowane 2 Września 2012 przez darek126N (wyświetl historię edycji)

[JacekSz]

4.08.2012 sobota

 

Opuszczamy Olenievkę i jedziemy w kierunku Sewastopola. Darek odkrył, że wybulenie opony się powiększyło i po drodze w Eupatorii kupuje sobie piękne suweniry z Krymu, czyli dwie nowe opony. My w tym czasie korzystamy z myjni. Umyli porządnie, ale drogo (80 hr za mycia auta tylko z zewnątrz). Trudno, samochodzik był zakurzony solidnie. I się mu należało. Przed Sewastopolem szukamy kampingu. Owszem, są, nawet ładnie położone, jakieś prysznice też są, ale WC – dramat. Nie to, że potrzebuję luksusu. Sławojka z obetonowana dziurą w ziemi też może być – ale sprzątana! A jak się nie sprząta w ogóle, to ....., no brak słów.Zaglądamy też do ośrodków oznaczonych jako "Avtocamping" – to jednak nazwa myląca. Są to ośrodki wypasione, ale nie dla przyczep, kamperów czy namiotów. Po prostu takie lepsze pensjonaty, często z basenami, teren ogrodzony i strzeżony – takich jak my nie chcą widzieć. No więc szukamy dalej i w końcu wjeżdżamy na przedmieścia Sewastopola.

 

Jedynym możliwym dla nas miejscem okazał się kamping Ukuczaewka, opisany już na forum. Kamping ten jest w zasadzie wyasfaltowany, ale posiada taką enklawę nieutwardzoną (dla namiotów i przyczep). Z moją budką bym jednak tam nie wjechał, za ciasno.

 

 

Darek z Asią zastanawiają się nad wynajęciem domku, ale po oględzinach wnętrza szybko rezygnują z tego pomysłu. Prysznice są płatne i niepłatne, przyzwoite jak na Ukrainę. Kibelki – stopki. No i tu problem, Panie miały podobno jakieś drzwi – kowbojki, Panowie nie. Dla Ukraińców to nie problem, ale dla nas tak. Wieczorem po kolacji idziemy na plażę (już prawie pustą i zażywany kąpieli. Aż dziwi, że morze czyste, choć to Sewastopol, plaża sprzątana, meduz brak – albo po ciemku nie widzieliśmy.

 

 

 

 

5.08.2012 niedziela

 

Jedziemy do Bakczysaraju. W mieście naganiacze na parkingach ubrani w kamizelki odblaskowe i czerwone chorągiewki sprawiają wrażenie osób uprawnionych do kierowania ruchem. To oczywiście nieprawda, wybieramy parking, jaki nam odpowiada. Znajduje się przewodnik mówiący po polsku. Targujemy cenę i za 400 hr mamy przewodnika i uaza z kierowcą do Czufut Kale -skalnego miasta. Pakujemy się w siódemkę do tego Uaza plus przewodnik i kierowca no i jedziemy. Kierowca nie oszczędza nas ani Uaza. Uaza nam nie szkoda, ale my musimy się mocno trzymać. Jakoś nie wpadliśmy na pomysł, aby zwrócić kierowcy uwagę. No więc podskakujemy jak piłki. W końcu dojeżdżamy – razem około 8 km, droga początkowo asfaltowa, potem kamienista, autem z napędem na 1 oś może by i przejechał, ale szkoda samochodu i opon. W Czufut Kale największe wrażenie robi na nas droga na skalnym podłożu z wyżłobionymi koleinami o głębokości miejscami do 40 cm. Ile milionów razy trzeba było przejechać tędy arbą, aby te koleiny powstały!

 

Oglądamy też świątynie karaimskie, mieszkania w skałach, więzienie.

 

 

Po zjeździe do Bakczysaraju zwiedzamy monastyr Uspienski (wykuty w skale). Przed zwiedzaniem pałacu chanów odpoczywamy w karaimskiej restauracji. Tam otrzymuję najlepszą zieloną herbatę, jaką w życiu piłem, jemy m.in. pyszne gołąbki zapiekane w liściach winogron, pilaw, jakieś sery.

 

Teraz czas na zwiedzenie pałacu chanów krymskich. Ogóle wrażenie takie, że ci chanowie mieszkali stosunkowo skromnie, porównując ich siedzibę z rezydencjami władców europejskich . Ale jest to oczywiście interesujące. Zachowała się część sławnych fontann, które w upalne dni przynosiły ochłodę. Ja zwiedziłem jeszcze cmentarz chanów i łaźnie – tam już prawie turystów nie było, trzeba wykupić dodatkowy bilet za 20 hr.

 

Wracamy na kamping dość pospiesznie, ponieważ pogoda się psuje i goni nas potężna burza. Szczęściem burza nie dochodzi do Sewastopola.

[BernadettaJerzy]

Piękna relacja,zjawiskowe fotograficzne ujęcia normalnie zazdrościmy Wam tej wyprawy dzięki temu opisowi mamy gotowy przewodnik na przyszłą wyprawę.

A co do szmat to współczujemy,byliśmy 2 tyg. z Dżumikami na szmaciarstwie /Czarnogóra i Albania/ łoj ciężko jest jak tyłek przywykł do wygód w przyczepce

[JacekSz]

Piękna relacja,zjawiskowe fotograficzne ujęcia normalnie zazdrościmy Wam tej wyprawy dzięki temu opisowi mamy gotowy przewodnik na przyszłą wyprawę.

A co do szmat to współczujemy,byliśmy 2 tyg. z Dżumikami na szmaciarstwie /Czarnogóra i Albania/ łoj ciężko jest jak tyłek przywykł do wygód w przyczepce

Nie było tak źle z tymi szmatami. No ale jakaś relacja będzie z waszego wyjazdu?

[jacek l]

No i juz - to jest opowiesc roku,

To mnie wlasnie czeka jak juz zwiedze cala Rumunie, bo mi jeszcze Bukowina i Maramuresz zostalo i Bukareszt, ale dam rade, a teraz to nawet psa rumunskiego mam po ostatnim wyjezdzie (tez bez przyczepy)i jest bardzo zagraniczny...Taki jaby rumunski pies pasterski - chowany do walk z niedzwiedziami, tylko maly na razie...

Ale ta UKRAINA to moje marzenie tez jest,i pojade na pewno.

 

Dzieki za SUPER relacje, no suuuuper, juz Was tam widze oczami wyobrazni... :serce:

I te przygody przerozne..., bo przygoda musi byc...

 

J.

Edytowane 11 Września 2012 przez jacek l (wyświetl historię edycji)

[JacekSz]

No nie, to jeszcze nie koniec, ale jakoś brak czasu. Mamy jeszcze trochę do napisania i parę fotek do wrzucenia.CDN.....

[JacekSz]

6.08.2012 poniedziałek

 

Dzisiaj zwiedzamy Chersonez Taurydzki. Najpierw trochę błądzimy, ale w końcu trafiamy.

 

Prowadzone tam są prace z udziałem studentów Uniwersytetu Poznańskiego.

 

Zaletą tego skansenu archeologicznego jest możliwość obcowania z historią i kąpiel w Morzu Czarnym. W upale jaki mieliśmy – kąpiel była rewelacyjna.

 

Tego dnia jedziemy jeszcze do Bałakławy – zwiedzamy dawną bazę łodzi podwodnych floty czarnomorskiej.

 

Po zwiedzaniu czas na obiad – trafiliśmy do restauracji (ostatnia restauracja za bazą łodzi podwodnych w kierunku ujścia zatoki), za którą nikt by nie dał złamanego grosza. A tymczasem obsługa bardzo miła, ceny przyzwoite (poniżej 10 zł danie), ale jakie! Jedliśmy okonie (po monastyrsku i w pomidorach) oraz inne dania regionalne.

 

Po smacznym posiłku podziwiamy wąski przesmyk łączący zatokę z morzem, twierdzę genueńską. Jedziemy dalej do końca drogi i mamy fajne widoczki.

 

Zdjęcia z Bałakławy będą, ale w następnym odcinku.....

[jacek l]

:tuptup: :slina:

[JacekSz]

Fotki z Bałakławy

A po tajnych (niegdyś) kiedyś tunelach czas wyjść na powierzchnię. Poniżej zdjęcia zatoki bałakławskiej, resztek twierdzy genueńskiej i wybrzeża obok zatoki.

[JacekSz]

7.08.2012 wtorek

 

Mamy dzisiaj przejechać na południowe wybrzeże Krymu. Rano postanawiamy, że pojedziemy osobno (Darek zamierza dużo zwiedzać po drodze, a my prosto do celu). Naszym zadaniem było znalezienie odpowiedniego kampingu. Po drodze uzupełniamy zapasy trunków w firmowym sklepie w Bałakławie (wina białe i czerwone, koniak Koktebel, szampanskoje (nie mylić z szampanskoje dostępnym u nas w Polsce).

 

Droga do Jałty malownicza, przez góry (i doliny).

 

W pewnym momencie widzimy znak zakaz ruchu. Ponieważ już trochę się orientujemy, że znaki nie zawsze należy odczytywać ściśle – jedziemy dalej. Po drodze kupujemy pyszne miody (z dziką różą i z brusznicą). Potem niekończące się zakręty. Wreszcie wyjeżdżamy na płaskowyż, na szczytach widać białe kopuły (chyba obserwatorium astronomiczne).

 

Wreszcie zaczynamy zjeżdżać w dół i widzimy Jałtę z wysokości 1150 m.n.p.m. Zdjęcia tego nie oddają, ale widok nieprawdopodobny. Przejeżdżamy bokiem Jałtę, kupujemy figi po 80 hr/kg (drogo, bo to pierwsze figi w tym roku). Zaczynamy poszukiwanie kampingu. Wszędzie znany problem z kibelkami. W końcu znajdujemy dwa kampingi z kibelkami w porządku – ale za to kurz, patelnia, brak cienia. Dojechaliśmy prawie pod Koktebel i wracamy na kamping – patelnię. Na szczęście po drodze widzimy drogowskaz na bazę otdycha Kanaka. Jedziemy. Po przejechaniu około dwóch kilometrów dojeżdżamy do końca drogi. Są tu jakieś pensjonaty, kramy i koniec drogi. Znak zakaz ruchu i "piesa zona. Marlena się nie poddaje, idzie, my czekamy. Po 40 minutach zwiadowczyni wraca – zmęczona ale uśmiechnięta. Trzeba zignorować znak zakazu i jechać dalej. Po kilkuset metrach postradziecka baza otdycha. Można rozbić namiot, chociaż ukształtowania terenu i roślinność ogranicza wybór miejsca. Są tam też miejsca dla przyczep i kamperów. Kibelki i toalety do zaakceptowania. Panie z recepcji uprzejme. Marlena wskazuje miejsce na namiot – nie wierzę, że go wciśniemy pomiędzy drzewa, ale się udaje. Mamy też prąd. Prysznice czynne wieczorem od 18 do 21 (Pani z recepcji przyszła specjalnie o tym powiedzieć, żebyśmy zdążyli zmyć kurz po podróży). Plaża kamienista, czysta, morze też, w dodatku bez meduz. Jesteśmy zadowoleni z miejsca i czekamy na Asię, Adę i Darka. Wreszcie po 22.00 są! Zwiedzili piękne miejsca (tu apel do Darka o relację z tego przejazdu i zdjęcia). Degustujemy zakupione trunki – Panie wino, Panowie koniak.

[jacek65]

Świetna relacja , czekamy na cd.

[Sławcio]

Świetna relacja. Czyta się i ogląda super.

 

Może tylko większe fotki?

[darek126N]

No tak Jacek nas wyprzedził, gna do przodu że hej – i dobrze bo przecież za chwilę będziemy zaczynać następny wyjazd i trzeba będzie pisać nową relacje – a my mamy taką obsuwę - w związku z tym żeby się nie powtarzać będziemy kontynuować a na uzupełnienie poprzednich dni przyjdzie pewnie pora

 

04.08.2012

 

Jedziemy na południe Krymu z Sewastopola . Marlena i Jacek pojechali przodem celem znalezienia następnego miejsca postojowego, my zamierzamy jeszcze po drodze odwiedzić następne skalne miasto Mangup-Kale. Ustawiłem GPS i wylądowaliśmy w zapomnianej osadzie nad brzegiem przepięknego turkusowego jeziorka. widok z dołu na Mangup- Kale ,

pojawił się przewodnik na dzikim rumaku

na widok dzikiego rumaka podniosła mi się grzywka debata jedziemy na góre czy nie - na dzikim koniu

dokonało się jedziemy pamiętaj młodzieńcze jedziesz z moją córką ma być bezpiecznie

pogrzebał coś na dole i tyle ich widzieliśmy

widoki z trasy

jednak czekają na nas

oj pieknie i strasznie a to bydle się strasznie kiwa na boki

oni dalej przed nami pierwsze okienko brama wejściowa

pierwsze widoki

na salonach jak widać obrazy

obrazy cd.

prawie panienka z okienka

panie proszą panów

panowie proszą panie

widok z tarasów na okolice

człowiek z jaskini

idziemy do sypialni

madejowe łoże

turkusowe jezioro z góry

wykrzyknik

jak prawdziwy

panienka z okienka

widok z okna

królowa na balkonie

nieogolony król - równiez na balkonie

niebezpieczne schody

piękny UAZ i nie tylko

 

wyruszamy w drogę powrotną

 

stromizny i nierówności przed nami

zasłużony odpoczynek nad jeziorkiem turkusowym

 

Mangup - Kale zdobyte

 

Dalsza relacja z tego dnia jutro

Edytowane 17 Września 2012 przez darek126N (wyświetl historię edycji)

[JacekSz]

Tak dla dokładności napiszę, że ten przejazd to był 7 sierpnia jednak. Podziwiam za inwencję (komentarze do zdjęć) . Ja to coś nie mam głowy do tego.

[darek126N]

Tak dla dokładności napiszę, że ten przejazd to był 7 sierpnia jednak

Tak mi właśnie coś nie pasowało - pamięć ludzka jest ulotna, musimy szybko kończyć tą relacje bo jeszcze dwa tygodnie i nic nie będziemy pamietać